مشخصات تالار وحدت
تالار وحدت یکی از مجهزترین و بزرگترین تالارهای اپرا، موسیقی و تئاتر ایران است که توسط یوگینا آفتاندلیانس بر اساس نمونه اپراهال وین ساخته شده و با نام شاعر و نوازنده بزرگ ایرانی، ابوعبدالله رودکی افتتاح شده است.
تاریخچه تالار وحدت
ساخت تالار وحدت در خیابان استاد شهریار (دکتر ارفع سابق) تهران در سال ۱۳۳۶ آغاز و پس از ۱۰ سال در آبان ماه ۱۳۴۶ افتتاح شد.
ویژگیها تالار وحدت
زیر بنای تالار وحدت بالغ بر ۱۵۰۰۰ مترمربع است و مساحت کل ساختمان در ۷ طبقه و زیرزمینها به ۲۱۰۰۰ متر مربع میرسد. این تالار شامل یک سالن همکف و سه طبقه بالکن به صورت نعل اسبی است که دارای ۲۰ کابین مخصوص در ۲ ضلع غربی و شرقی، جایگاه ویژه واقع در بالکن اول و یک جایگاه مخصوص واقع در بالکن دوم است که در مجموع گنجایش ۷۴۰ تماشاگر را دارد.
سیمای عمومی تالار وحدت
نمای بیرونی بالکنهای تالار وحدت به شکل نیم دایره است که از داخل به سبک کنگرههای هخامنشی گچ بری شده است. همچنین ساختمان دارای دو زیرزمین (محل استقرار الکترموتورهای صحنه و ماگنت نور و پاورهای مربوطه)، تالارکنسرت، شامل صحنه و سالن تماشاگران در طبقه همکف و ساختمان اداری است.
آوانسن یا صحنهی پیش آمده تالار وحدت، با ارتفاع استاندارد ۸۰ سانتی متر و قوس اصلی به شعاع ۱۵ متر و دهانه ورودی رینهها شکافهای نورپردازی چپ و راست آوانسن 14 متر و 30 سانتیمتر عرض دارد. سن اصلی تالار وحدت با عرض ۱۲ متر و بیش از ۱۰ متر عمق دارای ۳ سیستم سن متحرک است.
امکانات ویژه تالار وحدت
این تالار دارای یکی از بهترین و پیشرفتهترین سیستمهای صوتی حال حاضر دنیاست که در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۸۸ توسط شرکت ایرانی نصب و توسط نماینده شرکت Meyer راهاندازی و کالیبره شد.
امکانات تصویری تالار وحدت نیز شامل امکان تصویر برداری با سه دوربین و پروجکشنها و امکان پخش تصویر است که تاکنون برنامههای متعددی را پوشش داده است.
سیستم نورپردازی تالار وحدت ساخت شرکت ADB بلژیک و تحت لیسانس آلمان است. این سیستم دارای ۱۲۰ مدار ۵ کیلووات و ۱۲۰ مدار 2 و نیم کیلووات است که در قسمتهای مختلف سالن تماشاگران و صحنه به وسیله کوبلینگهای مخصوص فلزی تقسیم شده است.
سایر اطلاعات تالار وحدت
تالار وحدت دارای دو پرده اصلی نمایش است که با فاصله یک متر و نیم از هم و در قابهای جانبی صحنه کاملاً پنهان می شود. این تالار دو سیستم پرده آهنی ضد حریق و کاملاً آکوستیک دارد. پرده آهنی اصلی، سالن تماشاگران را از دهانه صحنه (پرتال) از تمام صحنه جدا میکند و مانع نفوذ آتش از دو بخش جدا شده میشود. پردههای آهنی از لایههای مختلف آکوستیک و ایزولاسیون تشیکل شده و اجازه عبور هر نوع فرکانس صوتی را از دو سوی پرده آهنی سلب میکند. همچنین روی پرده آهنی نقش سیمرغ و زال طراحی و نقاشی شده است. اندازه این پرده آهنی 10 در 13 متر بوده و به وسیله الکتروموتورهای قوی و وزنه تعادلی حرکت میکند. پرده آهنی دوم در سمت چپ از نگاه تماشاگران بین واگنهای جانبی، کارگاه دکور و صحنه اصلی تعبیه شده است. این پرده نیز تمامی کارایی پرده آهنی اصلی را دارد.