دارالفنون تبریز(مدرسه مظفریه)

دارالفنون تبریز یا «مدرسه مظفریه»، دومین مدرسه آموزش عالی در تاریخ معاصر ایران محسوب می‌شود که در دوران ولایتعهدی مظفرالدین میرزا به سبک دارالفنون تهران، در تبریزتأسیس گردید.

اين اثر در سال ٦ اسفند ١٣٨٥ به شماره ثبت ١٧٥٠٠ به ثبت ملي رسيده است.

قدمت و دوره تاریخی: قرون متاخر اسلامی ـ پهلوی است.

بهترين زمان براي بازديد از اين مكان فصل بهار و تابستان است.

۱۹ سال پیش از پیروزی مشروطه‌طلبان در تبریز و به همت «میرزا حسن خان رشدیه »، در سال ۱۳۰۰ قمری مدرسه‌ای در یکی از مساجد محله ششگلان تبریز تاسیس شد. اولین مدرسه به سبک جدید که یک کلاس درس بیشتر نداشت. رشدیه با سفر به بیروت، مصر و استانبول با مدارس آنان آشنا شده بود.

همچنین ۲۵ سال پس از تاسیس دارالفنون تهران، زمانی که هنوز نام مدرسه با نفرت و بدنامی برده می‌شد، در اواخر ۱۲۹۳ قمری مدرسه دولتی به دستور ناصر‌الدین شاه  در تبریز ولیعهد‌‌نشین و مقر مظفر‌الدین میرزا تاسیس شد.

۴ نفر از استادان دارالفنون تهران برای بر‌پایی مدرسه عالی تبریز انتخاب شدند تا علم طب و شیمی و علم توپخانه و علم پیاده نظام و زبان فرانسه و علوم ریاضی را در مدرسه دولتی دایر کنند. ریاست دارالفنون را میرزا جواد خان سرتیپ که رئیس تلگرافخانه هم بود برعهده گرفت و همان دروس دارالفنون تهران در اینجا نیز تدریس می‌شد.

به مدت ۱۸ سال، این مدرسه به نام مدرسه دولتی یا «دارالفنون» شناخته می‌شد و در این مدت به هیچ‌وجه تعطیلی نداشت و فارغ‌التحصیلان بسیاری از این مدرسه وارد خدمات لشکری و کشوری می‌شدند.

امروز نه از تابلوی سردر دارالفنون خبری هست و نه از شور و شوق فزاینده آن روز‌های مدرسه و نه از چاپخانه دارالفنون. تنها تابلوی زنگ زده بنیاد دانش‌آموز و یک تابلوی نازیبای دارالفنون که تازگی‌ها نصب شده است، بر آن خودنمایی می‌کند.