کوه تودج

کوه پوشش متراکمی از درختان ارس یا سرو کوهی که در گویش محلی به آن وهل می‌گویند است.

جنس عمده سنگهای کوه گچی یا آهکی است. اقلیم تودج نیمه استپی بوده و در زمستان تا از برف پوشیده می‌شود در گذشته چشمه‌ای در دشت مرکزی این کوه وجود داشته که به سبب تغییرات اقلیمی کمتر می‌جوشد. این کوه گونه‌های جانوری از قبیل کل، بز، پلنگ آسیایی، گرگ، کفتار، روباه، گراز و... را در خود حفظ کرده است پرندگان بومی این منطقه نیز کبک، تیهو و انواع پرندگان شکاری است.

موبايل در تمام طول مسير کوهپیمایی آنتن میدهد.

این کوه از کوههای بسیار قدیم است که دارای طاقدیس های تو خالی فراوانی بوده که بر اثر باران و به علت وجود سنگ های فرسایشی تمام این طاقدیس ها از بین رفته با سطح یکی شده است.

اتش سوزی در کوه تودج رخ داد که درختانی در آتش این مصیبت خاکستر شدند، بیش از هزار سال در این بوم و بر مقاومت کرده و زندگی کرده و زندگی ساخته بودند.