افزودن 7هزار صندلی به سینماهای تهران

به گزارش بزنیم بیرون ، صنعت سینما یا به قول شاهان قاجار سینماتوگراف، از دیرباز با تاریخ کشور ما پیوند خورده است. هنر هفتم برای نخستین بار در سال 1895 با اختراع دستگاه سینماتوگراف توسط برادران لومیر به دنیا معرفی شد و به تدریج با توسعه فرهنگ غرب راه خود را به سایر کشورها باز کرد. سینما زمانى‌که به ایران رسید، اسباب‌بازى ملوکانه‌اى در دست شاه قاجار بود. مظفرالدین‌شاه در سفر به فرنگ سینماتوگراف را مى‌بیند و دستور خرید آن را مى‌دهد تا از آن به‌طور خصوصى استفاده کند و سینما در پس پرده حرم باقى مى‌ماند. حدود چهار، پنج سال بعد از ورود خصوصى سینما به ایران نمایش فیلم توسط میرزا ابراهیم خان صحاف‌باشى سینما را به میان مردم برد. صنعت سینما تا سال 1312 همزمان با ساخته شدن اولین فیلم صدادار ایرانی شرایط پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت. سینمای ایران در طول تاریخ به دلیل مواجهه با شرایط ویژه همچون جنگ جهانی دوم، اشغال ایران توسط متفقین و ... بارها رکود را تجربه کرد اما همچنان به راه خود ادامه داد.

با این وجود، بررسی ها حاکی از آن است که از زمان اغاز به کار نخستین سینمای کشور با عنوان گراند هتل در سال 1305 تا چند دهه گذشته سینما تنها یک سرگرمی آن هم برای خانواده های اعیان و اشراف تعریف می شد و سینماروی تنها به قشر و طبقه خاصی از جامعه اختصاص داشت. امروزه اما با تاسی از این نگاه که "سینما آدم تربیت می کند"، هنر هفتم نه تنها به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه فرهنگی که یک سرمایه گذاری فرهنگی بلندمدت به شمار می رود. بر همین اساس، در بسیاری از سرشماری های کلان، تعداد فیلم ها، سالن های سینما، تعداد صندلی هایی که در سینماها وجود دارد و جمعیت مخاطب به طور کامل برآورد و معیاری برای ارزیابی توسعه فرهنگی تلقی می شود.

فعالیت 138 سالن سینما در تهران

همچون بسیاری از اقدامات فرهنگی، ساخت سالن های سینما اغلب در ایران صرفه اقتصادی نداشت و کمتر سرمایه گذاری رغبت می کرد تا پا به این عرصه بگذارد. به همین دلیل، تا یک دهه گذشته بسیاری از سینماهای کشور تنها با حمایت دولتی ساخته می شدند و با بودجه دولتی به کار خود ادامه می دادند.  البته، در برخی از موارد میزان ضرر و زیان تا بدان جا بود که سالن های سینما بعد از چند سال به انبار کالا تبدیل می شدند و در اختیار بخش خصوصی قرار می گرفتند.

در همین رابطه، مجید مسچی، مدیر عامل موسسه سینما شهر در گفت و گو با خبرنگار شهرنوشت از تقلیل 246 سینما به 212 سینما در سراسر کشور در فاصله سال های 90 تا 92 خبر می دهد و می گوید: با عزم دولت یازدهم مبنی بر احیای سینماها، در حال حاضر 322 سالن سینما با ظرفیت 112 هزار صندلی در سراسر کشور وجود دارد. ضمن اینکه، تمامی این سالن ها از سیستم دیجیتال برخوردار هستند و  137 سالن نیز مجهز به سیستم صدای دالبی هستند.

وی با اشاره به تعداد سالن های فعال در تهران عنوان می کند: در شهر تهران نیز 58 سینما و 138 سالن با ظرفیت 41 هزار صندلی میزبان شهروندان هستند.

مسچی ادامه می دهد: علاوه بر این، از  58 سینمای تهران 51 سینما به صورت مکانیزه بلیط فروشی می کنند و از مجموع 138 سالن نیز 91 سالن صدای دالبی دارند.

به گزارش شهرنوشت، لازم به ذکر است بسیاری از سینماهای موجود در تهران طی 5 دهه اخیر ساخته شده و برخی از آن ها طی دو دهه گذشته بازسازی شدند.

شکل گیری نهضت فرهنگی در دوره اخیر مدیریت شهری

به رغم آن که اطلاعات دقیقی در خصوص تعداد سینماهای خصوصی و دولتی در تهران در دسترس نیست، نگاه به آمارهای موجود نشان می دهد که طی سال های گذشته بیش از30 سینما در پایتخت تعطیل شده اند. ضمن اینکه بنا به اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تنها در فاصله سال های 90 تا 92 تعداد سینماهای کشور از 246 سینما به 212 سینما کاهش یافته است. اتفاقاً، در همین بازه زمانی که تعدادی از سینماها در کشور تعطیل شدند و برخی از سینماهای مستقر در بخش های مرکزی و جنوبی پایتخت روزگار سختی را می گذراندند، شهرداری تهران به منظور رونق بخشیدن به سالن های سینما و ترغیب بخش خصوصی برای ورود به این عرصه پردیس های سینمایی راگا، کیان و سمرقند را افتتاح کرد.

در همین خصوص، سید علی احمدی، مدیر عامل موسسه تصویر شهر در گفت و گو با خبرنگار شهرنوشت با اشاره به تعداد سینماهایی که در یک دهه گذشته توسط شهرداری تهران احداث شدند و توسط مدیریت شهری اداره می شوند، می گوید: شهرداری تهران در سال 85 پردیس تماشا را با 617 صندلی و 3 سالن افتتاح کرد. ضمن اینکه در همان سال پردیس رازی با ظرفیت 220 صندلی و 2 سالن توسط مدیریت شهری افتتاح شد.

وی ادامه می دهد: پردیس آزادی نیز پس از دوبار آتش سوزی و بازسازی در نهایت در سال 86 رسماً فعالیت خود را آغاز کرد. این پردیس با 1101 صندلی و 5 سالن به طور مشترک تحت نظارت شهرداری تهران و حوزه هنری فعالیت می کند. علاوه بر این، شهرداری در سال 87 نیز پردیس ملت با ظرفیت 1094 صندلی و 5 سالن را در اختیار عموم قرار داد و ظرفیت خوبی را از حیث سالن های سینما در تهران ایجاد کرد.

مدیر عامل موسسه تصویر شهر همچنین به تالار ایوان شمس به عنوان یکی دیگر از سینماهای تحت مدیریت شهرداری تهران اشاره می کند و می گوید: این تالار نیز فعالیت خود را از سال 89 با ظرفیت 475 صندلی و 3 سالن به نام های اشراق، آفتاب و آسمان کار خود را آغاز کرد و همواره در خدمت شهروندان است.

علاوه بر تمامی این موارد، شهرداری تهران در فاصله سال های 88 تا 92، 3 پردیس سینمایی با نام های زندگی (با ظرفیت 924 صندلی)، کیان (با ظرفیت 954 صندلی) و سمرقند (با ظرفیت 417 صندلی) را احداث کرد و بعد از مدتی به بخش خصوصی واگذار کرد. نکته حائز اهمیت این است که هر یک از این پردیس ها در شرایطی افتتاح شدند که سینماداری نه تنها امری مقرون به صرفه نبود بلکه بسیاری از سالن ها پی در پی بسته می شدند و تنها خاطره ای از آنان در ذهن شهروندان به یادگار باقی ماند.

یک چهارم سالن های سینما در تهران توسط شهرداری مدیریت می شود

نگاهی کوتاه به فعالیت های شهرداری تهران در عرصه هنر هفتم نشان می دهد که نهضت سینماسازی در قالب پردیس های سینمایی در دوره اخیر مدیریت شهری آغاز شد. در واقع، در شرایطی که بسیاری از سرمایه گذاران انگیزه کافی برای ورود به این حوزه را نداشتند، سالن های سینما پی در پی تعطیل می شدند و مسئولان وزارت ارشاد از فروش پایین فیلم ها گله مند بودند، شهرداری تهران پا به میان گذاشت و با چشم اندازی بلند مدت بذر سینماسازی به عنوان یکی از ارکان توسعه فرهنگی و در نهایت توسعه پایدار را کاشت. چنان چه دستاورد این دوره 9 پردیس سینمایی، 6 هزار و 406 صندلی و 32 سالن بود. بر این اساس، می توان گفت که شهرداری تهران طی 10 سال اخیر یک هفتم صندلی ها و یک چهارم سالن های سینما پایتخت را به طور مستقیم و غیرمستقیم به خود اختصاص داده است. ضمن اینکه، هر ساله میلیون ها نفر از شهروندان از امکانات رفاهی مذکور برای گذران اوقات فراغت برخوردار می شوند.