برای پس انداز پول پیش از سفر چه کار کنیم؟

اول از همه بهتره که یه کاغذ یا یه فایل اکسل باز کنید و گروه های هزینه ای تون رو بنویسید. گروه هایی نظیر: کرایه خونه، هزینه های ماشین، هزینه های ارتباطی، تفریحات و  غیره. همه رو لیست کن.

حالا شروع کن و هزینه های مربوط به هر گروه رو ریز به ریز یادداشت کن. هزینه هایی نظیر غذا، سینما، کافه رفتن ها، مهونی هایی که خرج زیاد میزاره رو دستت، سیگار، نوشیدنی های انشالله اسلامی، خریدها، بلیط باشگاه ها، هله هوله ها و شبیه  اینها. به مدت دو هفته این کار رو انجام بده و هزینه هات رو بررسی کن. ببین که چه میزان خرج می کنی و چه میزان بدست میاری.

بعد از همه ی این کارا، حالا چی متوجه میشی از این گزارش؟ احتمالا جمعش رقم بالاییه و تجربه نشون داده که خیلی هزینه ها داشتی که ازشون خبر نداشتی. علمای امور مالی به این پدیده میگن “هزینه های نامرئی یا phantom expenses که ما از وجودشون خبر نداریم چون خیلی ریز هستن و مثل این می مونه که آب یه مخرن مدام داره چکه می کنه. ده تومن اینجا ده تومن اونجا. اگه بخوایم در طول یه سال در نظر بگیریم هزینه یه آب معدنی یا چیپس و پفکی که می خریم رقم قابل توجهی میشه.

خب حالا میرسیم به اصل داستان. یکی از مواردی که باعث میشه ما فکر کنیم نمیتونیم سفر کنیم بحث پول هست. من نمی تونم از پس هزینه ها بربیام. من خیلی خرجم بالاست. اینا جملات خیلی آشنا هستن. اکثر ما مسلما هزینه هایی داریم که اجتناب ناپدیره (مثل هزینه رفت و آمد و خوردوخوراک و اجاره خونه)، اما اگه ما بتونیم هزینه های نامرئی رو کاهش بدیم اونوقت می تونیم بودجه ی سفر رو سریع تر فراهم کنیم.

نکته مهم و حیاتی اینه که به هر حال شروع سفر کم هزینه ای به سبک کوله به دوشی نیازمند مقداری پول هست. راه گریزی از این قضیه وجود نداره پس چاره ای نیست که ما این هزینه رو هر چه سریع تر تامین کنیم و بزینم به جاده. در ادامه یک سری از روش هایی که به فرایند تامین بودجه سفر کمک می کنه رو ذکر می کنم:

کافه رفتن های غیر ضروری رو حذف کن.عاشق کافه رفتن هستی؟ اون ها هم عاشق پول تو هستن. لزومی نداره بخاطر یه چایی که مامان برامون میاره و با ناز می خوریم، بریم کافه و ۸ هزارتومن رو بابتش بپردازیم مگه اینکه وسط پروسه انتخاب مادر بچه هاتون باشید یا پدربزرگ نوه هاتون. بین کافه نشینی و این سبک خرج کردن ها و جنگل های برونئی رو درنوردیدن یکی رو انتخاب کن. قهوه رو بیخیال. از کاپوچینو به چای مامان هجرت کن.

آشپزی یاد بگیر. الان رستوران ها حسابی جیب مبارک رو چپاول می کنن و هزینه های بالایی رو تحمیل می کنن. بعنوان یه کوله به دوش آشپزی مهارتیه که خیلی به کارت میاد. تا اونجا که امکانش هست رستوران رفتن و غذا سفارش دادن رو کم کن. بقیه وعده ها رو سعی کن خودت بپزی. لازم نیست که سرآشپز لینگوینی باشی همین که بتونی تو گوگل سرچ کنی و یه غذای ساده و سالم و سریع الپخت رو درست کنی کافیه.

استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی. نمی خوایم شعار بدیم دیگه همه امروز از اهمیت سیستم حمل و نقل عمومی می دونن. اگه اونقدرها طرفدار محیط زیست نیستیم طرفدار جیب خودمون که هستیم و می تونیم به جای هزینه های بنزین و استهلاک ماشین و جریمه و هزارتا مساله دیگه مدتی رو بدون ماشین باشیم.

یه همخونه پیدا کن یا اینکه مدتی قبل از سفر تو خونه پدر مادر زندگی کن. هزینه مسکن یکی از بزرگترین گروه های هزینه ایه. حتی گزینه ی این رو داری که به یه خونه کوچکتر نقل مکان کنی. اگه مدت زمان طولانی سفر نمی ری می تونی خونه روبه یکی از آشناها به مدت محدود اجاره بدی البته مسلما با هماهنگی صاحبخونه. اگه هم تو خونه خودت نشستی اجاره بده.

تلفن ثابتت رو قطع کن. امروز دیگه نیازی نیست دو تا هزینه تلفن بدی. با طرح هایی هم که اپراتورها می دن و روش های مکالمه با تلگرام و وایبر و امثالهم خیلی از این هزینه ها رو آورده پایین. سعی کن کارها و ارتباطاتت رو با این نرم افزارها انجام بدی تا با تماس معمولی.

تو خبرنامه ها و سایت هایی که پرواز ارزون قیمت میدن عضو شو. هیچ کس از اسپم و انبوه تبلغیات خوشش نمیاد ولی گاها آفرهای استثنایی از تو این میلینگ لیست ها درمیاد.

شبکه ارتباطاتی در سایت هایی مثل کوچ سرفینگ ایجاد کن. این باعث میشه هزینه ها کاهش پیدا کنه و افراد بومی بیشتر در ارتباط باشی. تو گدرینگ ها شرکت کن و با افراد از نزدیک آشنا شو.

هزینه ی قبض هاتو بیار پایین. اگر چه تو ایران قیمت انرژی نسبت به یه جایی مثل ترکیه پایین تره اما به هرحال جز هزینه هاست و نمیشه چشم پوشی کرد. از لامپ های کم مصرف استفاده کن

می تونیم خیلی از اجناس رو دست دوم بخریم.چرا وقتی گزینه های مناسبی تو اینترنت با استفاده از ابزارهایی مثل اپلیکیشن دیوار قابل پیدا شدن هست، چرا از این قابلیت ها استفاده نکنیم. یه راه دیگه هم استفاده از سایت های تخفیف گروهی برای استفاده از بعضی خدمات و حتی رستوران هاست.

وسایلی که نیاز نداری بفروش. وقتی که داری دور دنیا رو می گردی دیگه نیازی به مبل و تلویزیون، سینمای خانگی و غیره نداری. یه محاسبه ای بکن و اگه برای طولانی مدت می خوای سفر کنی از شر اینها خلاص شو. کوله به دوش ها ترجیح میدن یه پاسپورت پر از مهر داشته باشن تا یه خونه پر از وسایل.

تو خونه فیلم ببین. سینما رفتن از لحاظ اینکه حمایت از هنر و صنعت سینمای کشوره، از جهتی برای ما که می خوایم در مدتی کوتاه حداکثر پول رو ذخیره کنیم کار به صرفه ای نیست. رفتن به سینما مسلما هزینه های جانبی دیگه ای داره مثل خوراکی ها. وقتی میشه بهترین فیلم های دنیا رو تو خونه ببینی بدون اینکه این هزینه ها رو بکنی خب چه کاریه سینما رفتن. البته اگه دوست دارید یه فیلم خوب که رو پرده هست رو ببینید بهتره سه شنبه ها که بلیط نصف قیمت هست سینما برید.

سیگار کشیدن رو کم کن یا به کلی ترک کن. هزینه های انواع دخانیات خیلی بالاس مخصوصا قلیون. وقتی که یه کوله به دوش کم خرج باشی امکانش نیست که خیلی وقتها پول باقیمانده رو صرف سیگار کنی. از طرفی چون سیگار بسیار اعتیادآوره به شدت احساس نیاز می کنی در لحظاتی از روز. خب منطقی اینه که تیشه به ریشه ی این هزینه اضافی بزنی.

هله هوله نخور. هله هوله نه تنها باعث افزایش وزن میشه و کالری زیادی دارن معمولا، یکی از هزینه های پنهانیه که مثل موریانه پولهاتون رو میخوره. وعده های غذایی رو تکمیل تر بخور و ریزه خواری رو بزار کنار. این نکته تو سفر هم خیلی به کارت میاد.

اقتصاد اشتراکی یکی از راه هایی که هنوز متاسفانه تو ایران زیاد جا نیفتاده اقتصاد اشتراکیه. مثلا یه سایتی مثل Airbnb که تو زمینه اجاره مسکن حتی برای مدت کوتاهی می تونه راهگشا باشه. حتی می تونید یه اتاق از خونتون رو برای چند روز اجاره بدید.

استفاده از قمقمه به جای آب معدنی. به جای اینکه هر جا پول به آب معدنی بدید یه قمقمه یا همون بطری خالی آب معدنی همراهتون باشه و از سقاخانه های مدرنی که تو هر کوی برزن هستن آب بخورید. این هم یکی از هزینه های نامرئیه که در موردش حرف زدیم.

این توصیه ها نه تنها برای کاهش هزینه ها ارائه شده بلکه می تونه تو ایجاد رویکرد ضد مصرف گرایانه ما به زندگی تاثیر مثبت داشته باشه. اگه بخوایم کوله به دوش باشیم لازمه از قبل از سفر کمی تمرین ساده زندگی کردن رو یاد بگیریم. اگه کسی بودیم که پول زیادی بابت فست فود و رستوران می دادیم باید تغییراتی تو این زمینه بدیم. این به معنی این نیست که سطح زندگی مون رو تنزل بدیم. در واقع به این معنیه که ما می خوایم سبک زندگی مون رو تغییر بدیم.