به گزارش بزنیم بیرون ، روزهای این جنگل عادی و آرام است. شب هنگام اما صدایی عجیب و وحشت‌آور از درختان این جنگل به گوش می‌رسد. صدایی شبیه صوت یا جیغ که به محض تاریک شدن هوا شنیده شده و تا سپیده دم ادامه دارد. درست است که در لا به لای درختان و همچنین علفزارهای اطراف آن، هجوم ملخ‌ها مشاهده می‌شود؛ اما گفتنی است که هیچ پدیده‌ی غیر طبیعی دیگری در منطقه به چشم دیده نشده است. همچنین این جنگل در دره‌ی رودخانه‌ای که یکی از سرچشمه‌های سد طرق است قرار دارد که فصولی از سال خشک بود. اما از سالی که این صداها از جنگل شنیده می‌شود (۱۳۹۰)، آب رودخانه همچنان جاری و باقی است. همین امر باعث جلب توجه مردم و به تبع آن، ترس آن‌ها از این پدیده شگفت‌انگیز شده است. وحشتی که می‌تواند گردشگران کنجکاو را به سوی خود جلب کند.
چندی پیش ابراهیم عرب، دهیار روستای سربرج طرقبه به یکی از خبرگزاری ها گفت: هنگاهی که این صدا باعث ترس برخی اهالی روستا و گردشگران شد، موضوع را به بخشداری منطقه اطلاع دادیم و آن‌ها نیز با اعزام كارشناس به این منطقه و تحقیقات ویژه اعلام كردند این صدا مربوط به نوعی خاص از جیرجیرک است كه در زبان محلی به آن «كز» می‌گویند. در واقع سال‌های پربارش كه آب فراوان است و رودخانه سربرج خشک یا کم آب نمی‌شود، این جیرجیرک‌ها به روستا حمله می‌کنند و در لابه لای درخت‌ها و گیاهان پنهان می‌شوند. ممکن است بر روی هر درخت نزدیک ۳ هزار جیرجیرک بنشیند. تمام این جیرجیرک‌ها در حاشیه‌ی دو كیلومتری رودخانه هستند و تعداد زیاد آن‌ها باعث شده که آواز دسته جمعی‌شان مانند صدای جیغ و زوزه به نظر برسد. این جیرجیرک‌ها تا ۴۰ روز زنده هستند و بعد از بین می‌روند.
با این وجود هنوز بسیاری از مردم محلی این گفته را نمی پذیرند و اعتقاد دارند صداهایی که از درختان این منطقه به گوش می‌رسد؛ هیچ شباهتی به صدای جیرجیرک یا بادهای موزون بین شاخ و برگ درختان ندارد. چرا که وقتی این صداها شنیده می‌شود، حتی برگ یک درخت هم تکان نمی‌خورد.
