حیات نادرترین گونه تمساح در جنوب سیستان و بلوچستان
به گزارش بزنیم بیرون ، گاندو گوشتخوار و شکارچی کمینگر است و رژیم غذایی متنوعی شامل انواع ماهیها، خزندگان و پستانداران دارد. گاندوهای کوچک بیشتر از حشرات، دوزیستان، سختپوستان، ماهیهای کوچک و گاندوهای بالغ هم از پرندگان، خزندگان، ماهیها و انواع پستانداران تغذیه میکنند.
در واقع بیشتر مهرهدارانی که به آبهای محل زندگی گاندو نزدیک میشوند، ممکن است به درون آب رفته و خوراک این تمساح شوند. در کل وجود گاندو در برکهها و استخرها تهدیدی برای مردم محلی نیست، به طوری که حتی بچهها در این برکهها شنا کرده و زنان با آسودگی خاطر در کنار برکهها به شستن ظرف و لباس میپردازند.
گاندو حیوانی کاملاً اجتماعی است. با توجه به تحرک پایین و خونسرد بودن مصرف غذایی گاندوی بالغ بهطور متوسط روزانه ۱.۵ تا ۲ کیلوگرم گوشت است.
از رفتارهای جالب این حیوان حفر کانالهای عمیق در کنار رودخانهها و آبگیرهای محل زندگی خود است. گاندوها با حفر این کانالها که چندین متر عمق داشته و طول آنها تا ۱۵ متر میرسد، هم پناهگاهی برای زندگی و استراحت خود در ساعتهای گرم روز تهیه میکنند و هم از تبخیر آب جلوگیری کرده و با ذخیره آب در کانالها به حفظ آب برکهها و تالابها در فصلهای گرم و ایام خشکسالی کمک میکنند. همین دلیل بلوچها علاقه زیادی به این حیوان دارند و معتقدند که «هر جا گاندو باشد آب فراوان است».
گاندو در ایران
به گاندو در ایران، تمساح ایرانی نیز گفته میشود. زیستگاه اصلی این تمساح ۳۸۰ هزار هکتار مساحت دارد که بخشی از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان سرباز قرار دارد. این مناطق با نام منطقهٔ حفاظت شدهٔ گاندو تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار دارند. بیشتر این تمساحها در برکههای میان راسک و باهوکلات و باتلاقهای دلگان و کلانی (در جنوب استان سیستان و بلوچستان) متمرکز هستند. تعداد این گونه در ایران حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ رأس برآورد میشود. در گذشتههای دور قلمرو زیستی این تمساح تا سواحل جنوب عراق نیز امتداد داشتهاست.
در این منطقه رابطه مردم بومی با گاندوها بسیار خوب است. آنها این حیوان را مقدس دانسته و از آسیب رساندن به گاندوها خودداری میکنند و حتی در زمان خشکسالی برای انتقال گاندوها از برکههای خشک شده به برکههای پرآبتر و تامین غذای گاندوها اقدام میکنند. در نتیجه خطری از ناحیه انسان گاندوها را تهدید نمیکند و تاکنون شکار این حیوان در ایران مشاهده نشده است.
مشکل اصلی گاندو در این منطقه خشکسالی و کمآبی است که پناهگاه و غذای گاندوها را از آنها میگیرد. بویژه نوزادان گاندوها که به بیآبی و گرما حساسترند و همچنین در معرض خطر حمله حیوانات دیگر مثل پرندگان شکاری، مرغان ماهیخوار، بزمجه، سگ، روباه و شغال قرار دارند.
این تمساح دارای پوزهای کوتاه است که فک بالایی ۱۹ دندان و فک پایینی ۱۵ دندان دارد. در قسمت پشت سر و در ناحیه گردن دو جفت صفحه شاخی بزرگ دیده میشود. دارای پاهای کوتاه بوده و پنج انگشت منتهی به ناخنهای بلند در پاهای جلوئی و چهار انگشت منتهی به ناخنهای کوتاه تر در پاهای عقبی دیده میشود. رنگ عمومی بدنش زیتونی تا قهوهای بوده و شکمی بدون فلس و به رنگ سفید متمایل به زرد دارد.
میانگین اندازهٔ این کروکودیل در نرها ۳ متر و مادهها ۲.۴۵ متر است. البته نرهای مسن ممکن است بسیار بزرگتر شده و به ۴ تا ۵.۵ متر طول و ۵۵۰ کیلوگرم وزن برسند. البته گاندوهای ایران بهندرت به ۳ متر میرسند و بزرگترین گاندو مشاهده شده ۳.۶ متر طول داشتهاست. دم این حیوان که نیمی از طول بدن آن را تشکیل میدهد، آنقدر قدرتمند است که میتواند استخوان بدن پستاندار بزرگ جثهای را با ضربهای قوی خرد کند و آروارههای وی آنچنان محکم است که میتواند بزرگترین استخوانها را بهراحتی خرد کند. از ویژگیهای دیگر گاندو اسید معدهٔ بسیار قوی است که این جانور را قادر به هضم اشیاء سخت و سفت میکند و همچنین وجود پردهای بنام Veium Pahatinum در بدن این تمساح که راه ورود آب به معده را حتی در زمانی که دهان حیوان باز است، میبندد.
جفتگیری و تخمگذاری
فصل جفتگیری گاندو در اسفندماه و تخمگذاری آن در ماه خرداد است. گاندو با کندن گودال عمیقی در مکانی که از رطوبت کافی برخوردار باشد، حدود ۲۰ تا ۳۵ تخم میگذارد. 60 درصد تخمها پس از ۶۵ روز تبدیل به نوزاد میشوند. تولهها با طولی برابر ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر به دنیا میآیند.
تغذیه نوزادان از حشرات و لارو آنها، دوزیستان و لارو آنها و بچهماهیهاست، تنها ۵ تا 10 درصد نوزادان به سن بلوغ در ۵ تا ۱۰ سالگی میرسند و بقیه خوراک پرندگان شکاری و ماهیخوار، روباه، شغال، سگ، و بزمجه میشوند.
گاندو گونهایی بسیار جالب از تمساحها است که در مناطق شهرستان چابهار پرورش مییابد و دارای خصوصیات رفتاری و ظاهری جالبی است که در گفتوگوی تفصیلی با رئیس محیط زیست شهرستان چابهار با چگونگی زندگی این گونه تمساح آشنا خواهیم شد.
اشرف علیحسینی اظهار داشت: کروکودیل پوزه کوتاه با نام انگلیسی «ماگر» از ایران به سمت شرق تا آسام هند و به سمت جنوب تا سریلانکا پراکنش دارد و ایران غربیترین نقطه پراکنش جهانی این گونه به حساب میآید.
وی گفت: این گونه دارای قدرت سازشپذیری بسیار بالایی بوده و دامنه وسیعی از زیستگاهها نظیر رودخانه، دریاچه، برکه، مردابها و کانالهای آبرسانی را در بر میگیرد.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار بیان کرد: تمساحهای پوزه کوتاه هنگام شکار و شنا بسیار سریع و چالاک عمل کرده و از منابع مختلف غذایی از حشرات گرفته تا پستانداران تغذیه میکنند.
حسینی ادامه داد: فصل تولیدمثل آن در ایران تقریباً از اواخر اسفندماه آغاز شده و بعد از طی مراحل جفتگیری، لانهسازی و تخمگذاری نوزادان بعد از طی دوران تفریخ در اواخر تیرماه سر از تخم در میآورند که در این هنگام طول آنها به 25 سانتیمتر میرسد.
این مسئول افزود: نام محلی این گونه در مناطق پراکنش آن در طول رودخانههای کاجو و سرباز که در حوزه شهرستان چابهار واقع بوده «گاندو» است.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار گفت: جمعیت این گونه از تمساحها در ایران تنها بخش کوچکی از جمعیت جهانی این گونه به شمار میآید بنابراین اطلاق عنوان «کروکودیل ایرانی» به آن نادرست است.
تمساح پوزه کوتاه جزو گروه آسیب پذیر طبقهبندی شده است
حسینی ادامه داد: این گونه در آخرین طبقهبندی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت در گروه آسیبپذیر طبقهبندی شده و عمدهترین عامل تهدیدکننده آن، تخریب زیستگاه است.
وی در زمینه خصوصیات ظاهری این گونه تمساحها بیان داشت: مجموع دندانهای آنها به 68-66 عدد بالغ میشود که 19 دندان در طرفین فک بالا و 15 دندان در طرفین فک پایین قرار دارند و در زیر هر دندان یک دندان دیگر نیز قرار گرفته که با شکستن یا افتادن دندان رویی جایگزین آن میشود.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار اضافه کرد: اندامهایی مثل دستها و پاهای تمساح کوتاه بوده و پنج انگشت منتهی به ناخنهای بلند در پاهای جلویی و دو انگشت منتهی به ناخن در پاهای عقبی وجود دارد، فاصله مابین انگشتان در پاهای عقب کاملاً پردهدار بوده (مانند پای مرغابی سانان) و پاهای جلویی تنها در قاعده انگشتان دارای پرده هستند که پاهای عقبی در این گونه بسیار قوی و تنومند است و این صفت یکی از بارزترین و مهمترین ویژگیهای خاص این گونه در مقایسه با سایر گونهها است.
حسینی گفت: رنگ عمومی بدن تمساحها در افراد جوان سبز روشن با لکههای سیاه و در افراد مسنتر خاکستری تا حدی قهوهای با لکههای سیاه کم رنگتر است و مردمک چشم در این گونه نیز عمودی و بیضوی شکل بوده که نوعی تطابق برای فعالیتهای شبانه جانور به حساب میآید.
وی ادامه داد: پلک سوم به صورت پرده شفاف که مانع از دید جانور نمیشود، سطح چشم را در داخل آب پوشانیده و از آن حفاظت میکند، موقعیت و نحوه قرار گرفتن چشمها روی سر طوری است که حتی وقتی تمام بدن زیر آب قرار میگیرد، کروکودیل میتواند آنها را خارج از آب نگه دارد.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار اضافه کرد: سوراخهای بینی و گوشها نیز دارای موقعیت مشابهی با چشمها هستند به طوری که در یک لحظه میتواند هر سه اعضای بویایی، شنوایی و بینایی را خارج از آب نگه دارد بدون اینکه سایر بخشهای بدن قابل رؤیت باشند.
این مسئول با اشاره به اینکه این گونه نیز مانند سایر گونهها از حواس بسیار قوی برخوردار بوده و قادر به تشخیص صدا و احتمالاً بو از فواصل دور است افزود: گاندو در ساعاتی که هوا خیلی گرم و یا خیلی سرد و بارانی نباشد فعالتر است و در طول ساعاتی که دمای هوا قابل تحملتر باشد در حال آفتاب گرفتن و در غیر این صورت داخل آب و یا نقب خود پناه میبرد.
حسنی ادامه داد: این گونه زیستگاههای بسیار متنوعی را اشغال کرده و از تمام منابع آبی موجود در زیستگاههای خود استفاده میکند به طوری که در دریاچه، پشت سدها، برکههای دست ساز کنار روستاها، استخرهای پرورش ماهی، مسیر رودخانههای سرباز و کاجو و برکههای طبیعی موجود در این مسیرها میتوان آنها را یافت.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار ابراز داشت: تخمگذاری این گونه به مانند گونه کروکودیل نیل به این طریق است که جنس ماده، گودالی شبیه به کوزه یا تخممرغ بزرگ بر روی زمین حفر کرده و تخمها را در بستر این حفره قرار میدهد، خاک این حفرهها باید نرم و با رطوبت مناسب بوده و عمق آن حدود 30 سانتیمتر باشد.
این مسئول خاطرنشان کرد: محل لانه معمولاً در ساحل رودخانه در جایی که ارتفاع و فاصله مناسبی از ساحل رودخانهها داشته باشد، حفر میشود.
وی در مورد تخمهای این گونه عنوان کرد: تخمها دارای دو جدار است که جدار بیرونی آهکی و سخت و شکننده و جدار زیر آن نازک و به صورت پرده سفید رنگ و مقاوم و قابل انعطاف است.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار افزود: تعداد تخمها بسته به عوامل متفاوت نظیر تغذیه و یا شاید سن مادر متفاوت بوده و به طور معمول در محدوده بین 30-20 عدد قرار میگیرد روی تخمها بعد از قرار گرفتن در بستر حفره توسط خاک پوشانیده شده و ماده تخمگذار با حرکات دم خود سعی میکند شکل لانه را کاملاً شبیه محیط اطراف بازسازی کند ضمن اینکه گاهی نیز یک و یا حتی دو لانه کاذب برای فریب دادن شکارچیان طبیعی در اطراف لانه میسازد که از نظر ظاهری کاملاً شبیه به لانه اصلی است.
حسینی بیان داشت: مراحل جفتگیری در منطقه باهوکلات از اواخر اسفندماه آغاز شده و تخمگذاری گاندو نیز در طول بررسیها و مطالعات در اواخر اردیبهشتماه ثبت شده است.
وی اضافه کرد: طول تخمها به طور متوسط 8-7 سانتیمتر، عرض آنها چهار سانتیمتر و وزن متوسط آنها نیز 100-85 گرم است. با توجه به طول مدت تفریخ تخمها که 60-50 روز به طول میانجامد خروج از تخم نوزادان مصادف با اواسط تا اواخر تیرماه است.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار یادآور شد: تخمهای کروکودیل منبع غذایی خوبی برای حیواناتی مثل مارها، بزمچهها، شغال، روباه، جوندگان و پستانداران گوشتخوار کوچک نظیر خدنگ به شمار میرود.
حسینی خاطرنشان کرد: نوزادان تازه از تخم در آمده نیز در معرض خطراتی نظیر پرندگان شکاری و ماهیخوار، پستانداران و خزندگانی مثل بزمچهها هستند.
این مسئول بیان داشت: در منطقه باهوکلات، شکار سگهای ولگرد و احشام اهالی و روستائیان کنار برکهها توسط گاندو بسیار معمول بوده و حتی این امر مهمترین موردی است که اهالی محلی نسبت به آن معترض هستند.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار ادامه داد: در کل وجود گاندو در برکهها و استخرها تهدیدی برای اهالی و بومیان ساکن در کنار این منابع نمیباشد به طوری که حتی بچهها در این برکهها شنا کرده و زنان با آسودگی خاطر در کنار برکهها به شستن ظرف و لباس میپردازند.
وجود 200 سر تمساح پوزه کوتاه در منطقه
حسینی تصریح کرد: در آخرین سرشماری انجام شده در بهار سال گذشته، 200 سر تمساح در حوزه رودخانههای سرباز، باهوکلات و کاجو شمارش شد.
وی بیان داشت: برآورد تخمینی حاکی از حضور جمعیت بیشتری از تمساحها در منطقه است که در زمان سرشماری با توجه به محدودیت زمان و کمبود نیرو، تمام حوزه پراکنش تحت پوشش قرار نگرفت.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار ادامه داد: به منظور حمایت و ازدیاد نسل این گونه، اداره کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان با بهکارگیری نیرو، ضمن گشت و کنترل منطقه پراکنش این گونه کمیاب، اقدام به حفاظت از مناطق زادآوری و تخمکگذاری گاندو کرده است.
حسینی خاطرنشان کرد: دو ایستگاه مراقبت و نگهداری ریکوکش و درگس را برای مراقبت از نوزادان تمساحهای به دنیا آمده و کروکودیلهایی که به نحوی در هوتکهای آب مناطق مسکونی ایجاد مزاحمت میکنند به این سایتها منتقل و برای مدتی از آنها نگهداری میکنند.
این مسئول گفت: روستای ریکوکش سایت تحقیقاتی گاندو با وسعت 10 هکتار در حال حاضر بیش از 35 سر تمساح در آن نگهداری میشود و برای نخستین بار سال گذشته در همین سایت، نوزادان تمساح در اسارت به دنیا آمدند.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار با اشاره به اینکه ایستگاه دیگر برای حفاظت از این گونه در روستای درگس و پاسگاه محیطبانی درگس است افزود: بازدید از این دوسایت برای علاقهمندان به طبیعت و محیط زیست رایگان بوده و مأموران اجرایی محیط زیست مستقر در محل با بازدیدکنندگان همکاریهای لازم را خواهند داشت.
حسینی با بیان اینکه محدوده زیست تمساح در ایران در جنوب شرق استان سیستان و بلوچستان، غربیترین ناحیه پراکنش این گونه بوده است گفت: این حیوان که نزد بومیان منطقه معروف به گاندو است و از سایر جمعیتهای جهانی این گونه جدا بوده و توزیع جغرافیایی آن منحصراً به رودخانه سرباز، باهوکلا، کاجو و نیز رودخانه نهنگ در سراوان منتهی میشود.
وی ابراز داشت: به دلیل باور خاص بومیان منطقه که وجود گاندو را مایه خیر و برکت و پر آبی رودخانه میدانند هیچگونه تهدیدی از طرف اهالی متوجه تمساح پوزه کوتاه نبوده و به راحتی در طول مسیر رودخانه به زندگی خود ادامه میدهند.
رئیس محیط زیست شهرستان چابهار متذکر شد: سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل حفاظت محیط زیست استان علاوه بر انجام اقدامات سالهای گذشته در راستای حفظ و حراست از زیستگاه این گونه، اقدام به تکمیل و تجهیز ایستگاه تحقیقاتی ریکوکش در سالجاری خواهد کرد.
این مسئول اذعان داشت: علاوه بر انجام کارهای مطالعاتی بر روی زیستگاه، در راستای آموزش و اطلاعرسانی و تنویر افکار عمومی اقدام به توانمندسازی جوامع محلی محیط زیست این گونه خواهند کرد و همچنین برنامه سرشماری و آموزش محیط یاران نیز از اقدامات اولویتدار در سالجاری خواهد بود
دوست داری یه مقاله بنویسی
اگه فکر میکنی حرفی برای گفتن داری، میتونی یه مقاله کاربردی یا جذاب برای سایت بنویسی.