راهنمایی کامل برای خرید کفش کوهنوردی

 

مشخصات کفش های کوهنوردی :

 

رویه و داخل کفش :

 

در گذشته کفش ها از دوختن چرم های درست می‌شدند، کفش‌های چرمی امروزه کمتر متداول هستند و جای خود را به کفش‌هایی با طرح‌های جدید و رویه‌هایی از الیاف مصنوعی و سایر مواد نو ترکیب داده‌اند. هر چند کفش ها درحال تغییر هستند ولی وظایف و کارهایی که باید انجام دهند، تغییر پیدا نکرده است. پیشرفت ساخت کفشها راحتی و ایمنی بیشتر را برای کوهنوردان حاصل کرده است.

 

انواع آن:

 

1- چرم (مصنوعی یا طبیعی)

 

2- پارچه های گورتکس (Gore-tex)، سیمپاتکس (Sympatex) (عایق باد، رطوبت و قابل تفنس)

 

3- مواد نو ترکیب مانند کولار (پارچه ضربه گیر)

 

4- تین‌سولیت (Thinsulate) (خاصیت حفظ گرمای پا، برای ساخت کفش های زمستانی)

 

5- فایبرگلاس (در میان کوهنوردان ایرانی به پلاستیکی معروف است، برای کوهنوردی اصلا مناسب نیستند)

 

خصوصیات لازم رویه کفش:

 

۱- ضد آب باشد.

 

۲- قابلیت تعریق داشته باشد.

 

۳- تا حدی برای راحتی پا، نرم و قابل انعطاف باشد.

 

۴- محکم باشد.

 

۵- قابل ارتجاع باشد.

 

۶- مقاوم به سرما، گرما و عوامل محیطی باشد.

 

۷- بندها تا نزدیکی پنجه ی پا ادامه داشته باشد. (راحت تر است، بهتر کیپ می شود و درآوردن آن راحت تر است)

 

۸- تا روی پا و قوزک ها را بپوشاند.

 

 

 

ویبرام Vibramکفی کفش (تخت کفش):

 

لایه ای ویژه از کربن و لاستیک، که معروف ترین آن نام تجاری "ویبرام" Vibram ایتالیا بوده، ماده‌ای سخت، ضد لغزش و پراستحکام است.

 

خصوصیات لازم برای کفی کفش باید شامل موارد ذیل باشد:

 

1- ضربه گیر باشد.

 

2- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.

 

3- عاج های عمیق داشته باشد.

 

4- اصطکاک خوبی داشته باشد.

 

5- مقاومت مناسبی داشته باشد.

 

6- انعطاف پذیری (بستگی به نوع کفش دارد)

 

موارد مهم انتخاب نوع کفش کوهنوردی:

 

امروزه در کوهنوردی صحبت از کفشی که بتوان از آن در برنامه های مختلف در طول یکسال استفاده کرد، کاملا بیهوده است و باید برای هر برنامه خاص کوهنوردی، کفش مخصوص آن را تهیه کرد.

 

1- اندازه کفش و راحتی پا

 

2- قابلیت فنی ( کوهنوردی در تابستان ، صعودهای زمستانه، هیمالیانوردی، سنگنوردی، یخنوردی و ...)

 

3- استحکام و جنس رویه

 

4- درجه سختی زیره کفش (تخت کفش)

 

5- دارای ساق‌ بلند بین 14 تا 19 سانتی‌متر (مچ پا را محکم نگه‌ داشته و خوب محافظت کند)

 

6- تاریخ تولید کفش (چسبهای بکار رفته، تاریخ انقضایی بین 2 تا 5 سال دارند)

 

7- برند و مارک معتبر

 

8- قیمت مناسب

 

9- گارانتی

 

اندازه كفش كوهنوردی:

 

اندازه كفش كوه برای راحتی باید به گونه‌ای باشد كه كوهنورد بتواند ساعتها كفش را به‌ راحتی و آسانی بپوشد. اندازه كفش مناسب تنها با پوشیدن و راه رفتن مشخص می‌شود.

 

1- خیلی گشاد نباشد: ایجاد تاول های پوستی می کند.

 

2- خیلی کیپ و تنگ نباشد: به پا فشار وارد می آورد (ناخن ها و بستر ناخن صدمه می زند)

 

به ‌طور كلی برای خرید كفش دقت كنید تا اندازه آن 1 شماره از پای شما بزرگتر باشد و این فضا را توسط جوراب ضخیم پر كنید.

 

 

نکته های کاربردی در هنگام خرید کفش کوهنوردی

 

1- پس از انتخاب نوع کقش مورد نظر براساس نیاز خود، جهت امتحان كفش كوهنوردی در فروشگاه، یك جفت جوراب ضخیم از نوعی كه در فعالیت های خود به پا می كنید همراه داشته باشید. پای بسیاری از افراد در طول روز باد می كند، بنابراین خرید خود را در بعدازظهر یا غروب كه پا در بزرگترین اندازه خود است، انجام دهید

 

2- پیش از بستن بندهای، پایتان را تا جایی که امکان دارد در داخل کفش به قسمت جلو برانید و پنجه‌ی پایتان را کاملاً در جلوی کفش قرار دهید در این هنگام باید به اندازه حداقل قطر یک انگشت، پاشنه با انتهای کفش فاصله داشته باشد.

 

3- پس از مرحله یک بند کفش را محکم بسته و با آن راه بروید. اگر کفش مناسب پای شما باشد پایتان در داخل آن کاملاً راحت است.

 

4- پس از پوشیدن کفش و بستن بند آن، روی یک پای خود ایستاده و با پای دیگر خود به دیوار ضربه وارد کنید. اگر کفش مناسب باشد در این حالت هیچ‌‌گونه ضربه‌ای به طور مستقیم به پایتان وارد نمی‌شود.

 

5- بعد از پوشیدن پوتین و بستن بندهای آن، با ایستادن روی کناره‌ی خارجی پای خود، مطمئن شوید پوتین از قوزک مچ پایتان محافظت می‌کند.

 

6- به صورت کلی کفش کوهنوردی باید 1 شماره از پایتان بزرگتر باشد ولی حتما باید کفش را بپوشید و با آن راه بروید، کفشهای کوهنوردی بدلیل ساخت به هیچ وجه جا باز نمی کنند!!!!

 

هشدار: هیچگاه برای اولین بار كفش نو را در یك برنامه سنگین استفاده نكنید!

 

انواع کفش ها در ورزش کوهنوردی با شرح کامل

 

امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی بنا به نوع برنامه را براساس قابلیت و کارایی تقسیم بندی می شوند. برای تهیه کفش باید به کارایی خاص آن توجه داشت. اکثر کفش های کوهنوردی در مدل هایی مردانه و زنانه عرضه میشوند و نام دسته هر یک در شرکت تولید کنند می تواتند متفاوت باشد.

 

کفش کوهپیمایی ( Trekking)

 

شامل کفش های که وزن سبکی است، دارای ساق‌بلند (14 تا 19 سانتی‌متر) است، تا مچ پا را محکم نگه‌ داشته و خوب محافظت کند. زیره این کفش تاحدی انعطاف پذیر است و رویه آن عموماً پارچه های ضد آب یا چرمی است.

 

کاربرد:

 

• صعود ارتفاعات بدون برف و یک روزه در 3 فصل اول سال

 

• پیمایش کویرها، جنگلها به صورت چند روزه

 

 

 

 

کفش کوهنوردی (Mountaineering)

 

شامل کفش های نیمه سنگین کوهنوردی است. دارای ساق‌بلند (14 تا 19 سانتی‌متر) است، تا مچ پا را محکم نگه‌ داشته و خوب محافظت کند . زیره این کفش کمی انعطاف پذیر است،

 

کاربرد:

 

• برنامه و صعودهای چند روزه 3 فصل

 

• برنامه های صعود زمستانی یک روزه ( اگر لایه گورتکس داشته باشد)

 

 

کفش کوهنوردی سنگین یک پوش (High Mountain)

 

کفش های تک پوش سنگین و بسیار قوی کوهنوردی است، زیره این کفش انعطاف پذیری ندارد، تمام آن ها قابلیت نصب گرامپون را دارند و برای حرکت روی برف و یخ طراحی شده اند.

 

کاربرد:

 

برای صعودهای زمستانه در ارتفاعات کمتر از 5000 متر

 

برای صعودهای فنی در یخنوردی و میکس

 

 

کفش کوهنوردی سنگین دو پوش (Expedition)

 

کفش های کوهنوردی سنگین دو پوش سنگین و بسیار قوی کوهنوردی است. زیره این کفش انعطاف پذیری ندارد. یک پوش آن کفش کوچکی و هم اندازه پای کوهنورد است و بجای بند کفش دارای چسبک برای بستن آن استفاده میشود و این کفش درون کفش اصلی که بزرگتر است قرار می گیرد . در زمان استراحت با کفش کوچک داخل چادر میشوند، تمام آن ها قابلیت نصب گرامپون را دارند.

 

کاربرد:

 

• صعود قله های 7000 متری در فصل صعود(بهار و تابستان)

 

• صعود قله های کمتر از 7000 متر در (پاییز و زمستان)

 

• یخنوردی در ارتفاعات بسیار بلند

 

 

 

کفش های هیمالیانوردی (Expedition)

 

شامل کفشی سه پوش سنگین و بسیار قوی کوهنوردی است، زیره این کفش انعطاف پذیری ندارد، پوش اول آن یک گتر بلند است که بر روی کفش قرار می گیرد و به دور کفش دوخته شده و تمام رویه و اطراف کفش را در بر می گیرد. تمام آن ها قابلیت نصب گرامپون را دارند. این کفشها برای شرایط بسیار سرد و صعود برف و یخ ساخته شده اند.

 

کاربرد:

 

صعود ارتفاعات 8000 متری هیمالیا

 

صعود ارتفاعات بالای 7000 متر در زمستان

 

 

کفش یخ نوردی

 

این کفشها شبیه کفش سنگنوردی، سبک بوده فقط دارای کرامپونهای دائمی متصل به کف کفش است.

 

کاربرد:

 

برای مسابقات و صعودهای سرعتی در یخنوردی

 

کفش های راهپیمائی (Walking)

 

شامل کفش هایی بدون ساق و بسیار سبک است که در مسیر های ساده، کفی قابل استفاده بوده و عموما در کفه آن از شکوک گیر استفاده شده است.

 

کفش سنگ نوردی (Climbing)

 

این کفش ها که اصطلاحا کتانی سنگ نیز نامیده می شودند با شکل خاص و مواد خاصی تولید می شود. و برای صخره نوردی، دیواره نوردی و سنگنوردی داخل سالن کاربرد دارد.

 

راهنمای خرید کفش سنگ نوردی:

 

۱- کفش باید راحت باشد.

 

۲- اندازه و شکل کفش تغییر نکند.

 

۳- برای صعودهای اصطکاکی قابل انعطاف باشد.

 

۴- در صعودهای عرضی و طولی باید لبه های سفت و سختی داشته باشد.

 

۵- پنجه کفش که در برگیرنده انگشتان پا است سخت و محکم باشد.

 

۶- کف کفش با دوام و لبه های کناری آن با کیفیت باشد.

 

۷- کفش ضمن آنکه قوزک پا را محافظت می کند باید بیش ترین انعطاف را نیز برای قوزک پا فراهم کند.

 

۸- کفش باید سبک، قوی و بادوام باشد.

 

 

انتخاب کفش مناسب سنگ نوردی:

 

۱- مناسب ترین نوع، بستگی به نوع برنامه های تمرینی دارد.

 

۲- باید کاملا چسبیده و اندازه پا باشد.

 

3. کفش سنگ، یک شماره کوچکتر برای تنها برای مسابقات سنگنوردی سالن کاربرد دارد.

 

۳- در منطقه ای که تنوع گسترده ای از سنگ ها و دیواره های سنگی است باید کفشی انتخاب کرد که بتواند هم از نظر لبه های کفش و هم از نظر خاصیت اصطکاک بر سنگ جوابگو باشد.