سفرنامه آبشار كلیره - روستای بتلیم

مركز بندپی شرقی ، گلوگاه می باشد كه تا مركز شهرستان بابل حدودا ٣٠ كیلومتر فاصله دارد و در قسمت جنوب این شهرستان واقع شده است .

از گلوگاه تا روستای بتلیم حدودا 15 کیلومتر می باشد .

                                                     گلوگاه

امروز صبح جمعه پنجم شهریور ماه هزار و سیصد و نود و پنج ساعت 5 صبح  اعضای گروه ما در قالب گروه 17 نفره  " گروه کوهنوردی کوهیار بابل " با مینی بوس همیشگی مان  عازم بندپی شرقی شدیم .

برای رسیدن به گلوگاه از مركز شهرستان بابل،  باید از جاده شهید صالحی یا جاده حبیبی استفاده نمود .

بعد از رسیدن به گلوگاه، مركز بندپی شرقی تا انتهای جاده ادامه مسیر میدهیم در انتها جاده به دو مسیر شرق و غرب تقسیم می شود از سمت شرق بعد از گذشتن از پل به منطقه ییلاقی شیخ موسی میرود و سمت غرب جاده خودش به دو مسیر منتهی می شود که فقط بعد از 40-50 متر عبور از این مسیر وارد جاده جنوبی آن که منتهی به روستای بتلیم می باشد راه مان را ادامه میدهیم .

 

این سمت جاده را حدودا ١٥ كیلومتر كه بخشی اسفالت و بخشی هم شوسه یا خاكی است ادامه مسیر میدهیم با به روستای بتلیم برسیم .

                                               حسینیه روستای بتلیم

مسیر را ادامه می دهیم تا به حسینیه محل برسیم که تابلویی هم کنار آن نصب شده است .

بعد از پیاده شدن از اتوبوس چند صد متری پیاده روی می کنیم و سپس از یكی از معبر های سمت راست وارد جنگل میشویم .

                                                   مسیر ورودی جنگل

                                             رسیدن به ابتدای مسیر رودخانه

حالا تا پای ابشار حدودا یك و نیم ساعت با پیاده روی در جنگل فاصله می باشد .

مسیر جنگلی را چند صد متری ادامه میدهیم تا به بستر رودخانه برسیم بعد از رسیدن به رودخانه حالا مسیرمان را در جنگل و در امتداد آن ادامه می دهیم و گاهی  هم در بستر رودخانه مسیرمان را پی میگیریم .

مسیر از دل جنگل سرسبز با درختان سر به فلک کشده میگذرد که متاسفانه از درختان انبوه خبری نیست و در همه جا دام ها " گاوهای دامداران " دیده میشوند که در حال نابودی جنگل می باشند و هیچ مسئولی هم در جهت رفع این معضل اقدامی انجام نمی دهد .

متاسفانه این دامها تمام جوانه های درختان و همچنین نهال های کوچک که باید درختان تنومندی شوند را به عنوان علوفه میخورند و به خاطر همین دیگر خبری از جنگلهای انبوه نمی باشد  .

 

 

 

 

 

 بالاخره بعد از یک و نیم ساعت پیاده روی در میان جنگل و در امتداد رورخانه در یک روز بسیار گرم تابستانی ولی خیلی خنگ در این مسیر آبشار و رودخانه نسبتا پر آب به آبشار مورد نظر می دسیم .

همانطوری که ملاحظه میفرمایید ارتفاع آبشار چند ده متری می شود و در این موقع از سال یعنی تابستان آبشار دارای آب فراوانی است .

اعضای گروه سپس تنی به آب سرد آبشار زدند که بسیار لذت بخش بوده و خستگی مسیر را از تن بدر تمود و سپس بعد از استراحت و صرف غذا مسیر برگشت را پی گرفتیم .

در پایان این نکته را هرگز نباید فراموش کنیم  همان طوری که از این طبیعت بکر و زیبا استفاده میکنیم و از گذشتگان به خوبی به ارث برده ایم  این فرصت را هم به آیندگان بدهیم تا از این نعمت بهره مند گردند .