طنز / مصایب شصت سواری در ایران

همه مدل سفر با همه جور وسیله ی نقلیه دیده وشنیده بودیم الا سفر با شست.

حالا فکر نکنید سفر با شست یعنی سر جاده منتظر ماشین بنشینی و هر راننده ای که سوارت نکرد شستت را حواله اش کنی، تا بالاخره یک راننده فوبیای حواله کردن شست داشته باشد و برایتان نگه دارد. نه.

سفر با شست از بهترین سفرهاست و همه جای دنیا مرسوم است، که به آن هیچ هایکینگ یا رایگان سواری می گویند.

به این شکل که باید دستتان را عمود بر جهت جاده نگه دارید و شستتان را بالا بیاورید و منتظر بمانید تا راننده ای برای شما توقف کند و همینطور شهر به شهر جلو بروید تا اگر مقصد مورد نظری دارید به آن برسید.

نکته ی جالب دیگر سفر با شست این است که شما می توانید یک شغل با خودتان حمل کنید و در طول سفر کسب درآمد کنید. از صنایع دستی و ساخت زیورآلات و دستبند گرفته تا نواختن سازهای مختلف.

تنها نکته ای که درباره ی حمل کردن شغلتان باید بدانید این است که باید قابلیت جا به جایی داشته باشد.

مثلا اگر استاندار جایی هستید نمی توانید به هر استان که رسیدید استاندار آنجا بشوید، پس حتما از همین حالا به فکر دست و پا کردن شغل دوم باشید. اصلا دو شغله و چند شغله بودن تعداد زیادی از مسئولان به همین دلیل است که با شستشان سفر می کنند و باید به فکر اموراتشان در سفر باشند.

اما یکی از شغل هایی که برای سفر با شستتان نیاز به شغل دوم ندارید، رئیس دانشگاه آزاد بودن است. چون می توانید به هر آبادی که رسیدید یک دانشگاه بسازید و چند وقتی در آن اقامت کنید و دوباره با شستتان به مسیر ادامه بدهید تا به آبادی بعدی برسید و دوباره روز از نو روزی از نو.

حالا که دیگر سفر با شستتان برایتان رویایی نیست، توصیه می کنم اگر خواستید شما هم از این قبیل سفرها بروید، حتما با کسانی که قبلا این سفرها را تجربه کرده اند درباره ی نحوه ی سفر مشورت کنید تا چم و خم کار دستتان بیاید.