هنگام سفر در جوامع روستایی چطور رفتار کنیم؟

به گزارش بزنیم بیرون ، امروزه با صنعتی شدن شهرها و زندگی یکنواخت و روزمره مردم و همینطور با پیشرفت صنعت گردشگری شاهد این هستیم که بسیاری از مقاصد سفرها در جوامع کوچک روستایی خلاصه می شوند. حتی اگر قصد سفر به مناطق طبیعی بکر و دور از دسترس مانند انواع سفرهای کوهنوردی و ماجراجویانه بود به ناچار باید از جوامع روستایی عبور کرد و برای مدتی در این مکان ها به همراه مردمانش سپری کرد.

در این بین هر روستایی در کشور بسته به شرایط اقلیمی و جغرافیایی خود دارای فرهنگ و رفتار خاص خود است که شناخت و درک آن برای هر گردشگری واجب و حیاتی است.
 
به دلیل عدم توجه گردشگران و عدم شناخت و آگاهی آنان از جوامع کوچک روستایی شاهد افزایش تنش بین مردم روستاها و گردشگران هستیم. در تایید این نکته می توان تعداد روستاهایی که درب ورودی خود را به روی گردشگران بسته اند را نام برد و اینکه تعداد این روستاها رو به گسترش است.
 
در واقع اگر تمام نکات از جانب گردشگران رعایت شود ، روستاها و روستائیان یکی از ذینفعان اصلی صنعت گردشگری خواهند بود ، اما چه می شود که روستاییان با بستن ورودی های روستاها عطای این موضوع را به لقایش می بخشند؟
 
بدون شک زمانی این امر صورت می گیرد که نسبت به فرهنگ و حقوق زندگی مردم بومی بی احترامی صورت گیرد ، برای جلوگیری از این موضوع در صنعت گردشگری کدهای اخلاقی – رفتاری تعیین می شود. این کد ها مجموعه ای از معیارهای اخلاقی و رفتاری هستند که رعایت آنها باعث کاهش اثرات منفی صنعت گردشگری به هر همه ذینفعان از جمله جوامع روستایی می شود.
 
بنابر این در ادامه بحث برخی از کدهای اخلاقی – رفتاری گردشگران نسبت به جوامع محلی عنوان می شود تا با رعایت آنها هم آثار منفی بر این جوامع و هم از تنش های بین گردشگر و مردم محلی کاسته شود:
 
کدهای اخلاقی – رفتاری گردشگران در جوامع محلی

– گردشگران باید این نکته را بپذیرند که جوامع روستایی کشورمان به دلایل مختلف بسیار مذهبی و پایبند به سنت های خود هستند. گردشگران باید در هنگام سفر به مناطق روستایی این عقیده روستاییان را در درجه اول کارهای خود قرار دهند و از گردش با پوشش نا مناسب و استفاده از لباس های خلاف عرف روستاییان دوری کنند.
 
این یکی از مهم ترین دلیل تنش های پیش آمده بین روستاییان و گردشگران است. با توجه به تحقیقات نگارنده ، حتی این موضوع باعث بروز بد رفتاری ها و سست شدن بنیان خانواده در بین خود روستاییان می شود و اثران زیانبار بسیاری را بین روستاییان در بلند مدت ایجاد خواهد کرد.
 
– اگر زمان رسیدنتان به محیط های روستایی در صبح زود و در شب هنگام بود با کمترین آلودگی صوتی به گردش خود ادامه دهید چرا که روستاییان در طول روز بسیار پر تلاش هستند و در زمان غیر کاری دوست دارند که بدون مزاحمتی استراحت کنند.
 
– اگر در روستا جشنی برپا بود حتما از محلی ها اجازه گرفته و سپس وارد جشن شوید.
 
– اگر رسم ، مذهب و فرهنگ آن روستا با باورهای شما مغایرت داشت هرگز با روستاییان درباره آن بحث نکنید و حتی هرگز نظرتان را در روستا علنی اعلام نکنید.
 
– هرگز به کودکان روستایی کمک مالی نکنید زیرا با این کار فرهنگ تکدی گری را  رواج می دهید.
 
– کمترین اثر را از خود در محیط به جای بگذارید طوری که بعد از خروج از روستا گویی هیچ وقت در آنجا نبودید.
 
– سعی کنید قبل از سفر به روستا از کسانی که قبلا به آنجا سفر کرده اند درباره فرهنگ ، رسوم ، محیط زیست و … اطلاعات کسب کنید.
 
– اقامت گاه های روستایی دارای امکانات محدودی هستند و با هتل ها و اقامت گاه های بزرگ قابل مقایسه نیستند. هرگز کمبود ها و کاستی ها را علنی به رخ میزبان نکشید.
 
– سعی کنید همواره با خرید صنایع دستی ، محصولات کشاورزی ، محصولات دامی و … از کسب و کارهای کوچک روستایی حمایت کنید.
 
– از خرید محصولاتی که از گیاهان و حیوانات در خطر انقراض هستند امتناع کنید
 
– برای افراد محلی که در طول سفر به شما لطف می کنند هدایایی را از قبل پیش بینی کنید.
 
– ازنوشتن یادگاری در مکان های روستاییان اجتناب کنید.
 
– از ورود به باغات و ملک های شخصی و استفاده بدون اجازه از محصولات کشاورزی دوری کنید.
 
– آرامش حیات وحش را به هم نزنید.
 
– زباله های خود را مدیریت کنید.
 
– هرگز به جانوران وحشی غذا ندهید این کار باعث تغییر در رژیم غذایی آنها می شود و بعد از خروج گردشگران باعث می شود آن جانور برای به دست آوردن آن غذا وارد محیط های روستایی شود و برای خود و یا روستاییان خطر ساز باشد.
 
– هرگز بدون اجازه از روستاییان به ویژه از زنان عکاسی نکنید.
 
– در روستا از خدماتی استفاده کنید که کمترین آسیب را برای محیط زیست داشته باشد.
Waves Waves Waves

دوست داری یه مقاله بنویسی

اگه فکر می‌کنی حرفی برای گفتن داری، می‌تونی یه مقاله کاربردی یا جذاب برای سایت بنویسی.