پارک خلیلی شیراز

پارک خلیلی 19354 متر مربع مساحت دارد و در منطقه 4 شهرداری واقع شده است.

این فضا دارای تعدادی درخت کهن مربوط به پیش از احداث باغ است؛ همچنین عمارت موجود در آن نیز از نظر داشتن ایوان های ستون دار و تزئینات گچ بری بالا پنجره ها و بادگیرها جالب توجه است. این فضا درختان کمیاب و نادر و گل های زیبا و کم نظیر دارد.

ورودی اصلی باغ به محور اصلی باغ باز می شود و دارای هشتی است. بخش جنوبی که عمارت اصلی است، ورودی مجزا و حیاط مجزا دارد و از بخش جنوبی بنا، عمارت اصلی ساخته شده که دارای ایوان و ستون دار است. همچنین نمای روبه خیابان، ایوان ها و ستون هایی دارد که قابل ملاحظه است.

عمارت سمت شرقی باغ ورودی مجزا دارد و دارای حیاط مجزا و بخش خدمات و سرویس های بهداشتی است. بنا و عمارت ساخته شده در بخش غربی هم دارای ووردی مستقل و جداگانه و حیاط و حوض مستقل است. به عبارتی هر کدام یک مجموعه هستند که در مجموعه اصلی جای گرفته اند و به صورت نیمه مستقل عمل می کنند و همگی یک مجموعه هستند ولی نیمه مستقل نیز است.

باغ خلیلی در غرب شیراز و در ضلع شمالی خیابانی که به همین نام خوانده می شود واقع شده است؛ این باغ زیاد قدیمی نیست اما شهرت باغ خلیلی در شیراز و ایران بیش تر به سبب داشتن انواع درختان کمیاب و نادر و گل های زیبا و کم نظیر آن است.

باغ خلیلی نیز باغ نو بنیادی است که به سبب تلاش صاحبش شادروان محمد خلیل خلیلی (از بازرگانان معروف ایران) و فرزندش ابراهیم خلیلی از لحاظ تنوع گل ها از بهترین و زیباترین باغ ها است. انواع و اقسام گل هایی که می تواند در آب و هوای شیراز نشو و نما کند از کشورهای جهان و آسیا و اروپا وارد شده است.

اگر چه فضای باغ نسبت به فراوانی گل و درخت های میوه کم وسعت است و از آن نظرانداز باغ ارم و باغ عفیف آباد را ندارد ولی توجه زیاد و وجود گل های گوناگون و میوه های عالی این نقص را جبران و باغ نامبرده را در سهم خود منحصر به فرد کرده است.

در سال های پیشین قسمتی از این باغ وقف بیمارستانی که مالک باغ در مجاورت بیمارستان نمازی احداث کرده شد و آن را بیمارستان خلیلی نام گذاری کرده اند. می توان این باغ را به دو عرصه تقسیم بندی کرد که عرصه اول مسکونی و عرصه دوم شامل باغ می شود.

در عرصه اول، بخش مسکونی در سه جهت جنوبی- شرقی و غربی بنا و ساختمان هایی طراحی شده است. هر کدام از ساختمان های این سه بخش دارای ورودی مستقل می باشند و هرکدام از آنها حیاط و حوض مستقل و مجزا دارد. بحث درون گرایی و مستقل بودن را می توان در این بناها ملاحظه کرد.

در اکثر ساختمان های قدیمی حیاط مرکزی که در چهار طرف و یا سه طرف آن بنا و ساختمان ایجاد می شده تعبیه شده است. در این باغ ترکیب مسکونی بنا و باغ های دیگر در بحث درونگرایی و مستقل بودن هر کدام از بخش های به نوعی متفاوت مطرح شده که قابل توجه است.

با توجه به وضعيت آب و هوايي استان فارس، فصل بهار و اوايل پاييز زمان مناسبي براي بازديد از اين جاذبه است.