امامزاده اسماعیل (ع) شناط ابهر

امامزاده اسماعيل شناط از نوادگان امام علی (ع) که در استان زنجان و غرب شناط ابهر دفن شده است. نمای بنای این امامزاده از بيرون هشت ضلعی و از داخل مربع بوده و مصالح آن نيز آجر است.

فصل های بهار و تابستان، زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه هستند.

با توجه به سبک معماری بنای این امامزاده، می توان گفت که قدمت این جاذبه به قرن نهم هجری و دوره صفویه مربوط می شود.

فصل های بهار و تابستان، زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه هستند.

شكل و پلان معماری این مقبره به سبک معماری مقابر در دوره صفوی بوده و دارای تزئیناتی در سطوح داخلی و خارجی است که این تزئینات شامل مقرنس گچی از نوع معلق در نمای بیرونی فضاهای چهارگانه ورودی ها و طاق نماهای تزئینی مزین به خط بنایی یا معقلی در حد فاصل هر یک از این بخش ها می باشد.

گنبد این امامزاده از نوع دو پوشی می باشد و در نمای خارجی دارای تزئینات كاشیكاری با طرح های معقلی كلوک بندان حصیر باف مربع زیبا است كه طرح و نقش صلیب شكسته یا مالت بر ساق یا گلوی گنبد بسیار تماشایی است. همچنین، نقش صلیب شكسته در تاریخ هنر فلات ایران دارای جایگاه و اهمیت فوق العاده ای بوده و قدمت آن به هزاره های دوم و سوم ق.م و همزمان با ورود اقوام آریایی باز می گردد.

همانطور كه ذكر گردیده شیوه معماری مقبره امام زاده اسماعیل که تماما با آجر بنا شده به گونه ای است كه این بنا را در ردیف ابنیه مذهبی قرن دهم ه.ق قرار می دهد و تزئینات آن نیز بایستی به دورة قاجار بازگردد. نمای بنا از بیرون هشت ضلعی و از داخل ، مربع است. در چهار ضلع اصلی بنا، چهار ایوان قوس جناغی با ورودی هایی به داخل شبستان تعبیه شده که این ایوان ها با مقرنس ها، كار بندی های گچی و گره سازی تزیین و در قسمت بالای ورودی ها در هر ضلع، پنجره ی چوبی زیبایی كار گذاشته شده است.

اضلاع چهارگانه ی دیگر بنا از بیرون با طاق نماهایی نماسازی شده هستند كه در وسط هر یک، كلمه ی ((الله)) و ((محمد)) را ثبت شده. داخل بنا با گچ كاری و آیینه كاری زیبایی مشتمل بر گل و بوته و طرح های اسلیمی و جانوری و رنگ و گره سازی تزیین شده است. در گرداگرد بقعه، سوره ی جمعه به خط ثلث جلی نوشته شده و بر بلندای شبستان، گنبد بسیار زیبایی به سبك دو پوش با قوس پنج و هفت با ساقه ی بلند قرار دارد. پوشش گنبد توسط كاشی و به رنگ های سفید، مشكی، زرد و سبز اجرا شده و در این پوشش، علاوه بر كتیبه ی خط كوفی نام ((علی))، طرح های هندسی نیز دیده می شود.

این جاذبه مذهبی و باستانی در تاریخ 14 آبان 1353 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.