باتلاق بهرام گور

گفته می‌شود بهرام ساسانی برای شکار گور خر در این منطقه اسب می‌تاخته و در این باتلاق ناپدید شده و البته آن چه که درباره ی بهرام گور نوشتند، هر چند پایه در تاریخ دارد ولی نیم بیشتری از آن افسانه است.

مرگ بهرام جنبه های افسانه ای و یا شاید اساطیری زیادی به خود گرفته است و این باعث شده است که حتی استاد و مورخ بزرگی چون دکتر عبدالحسین زرین کوب قسمت اعظمی از این داستان ها را افسانه بداند و نتواند نظری قاطع بدهد. در تاریخ بلعمی درباره ی مرگ این خسرو ایرانی اینگونه آمده است: "یک روز بهرام به صید رفته بود ، از دور آهویی بدید ، اسب برانگیخت و همی تاخت. در آن بیابان چاهی بود کهن ؛ ناگاه پای اسب بهرام بدان چاه فرو شد و او را بدان چاه افکند و مردم گرد شدند و خواستند که او را برکشند. اسب را برکشیدند، بهرام را هر چه طلب کردند، نیافتند و مادرش را خبر بردند و بر سر چاه آمد و آنجا بنشست با خروارها خواسته، که او را از چاه برکشد و در گور کند. چهل روز بر سر چاه نشسته بود ، تا هر چه در چاه آب بود ، بر کشیدند و بهرام را نیافتند . پس مادرش ستوه شد و از آنجا بازگشت ."(تاریخ بلعمی،1372،ص146 )

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان فارس، فصل بهار زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه است.

در این دره چشمه های متعددی از دل زمین می جوشند. در اطراف یکی از همین چشمه ها باتلاقی زیبا پدید آمده است که به نام گور بهرام شناخته می شود. جوشش چشمه و حرکت آب های سطحی به سمت این چشمه سبب شده تا این باتلاق یا تالاب کوچک شکل بگیرد. اطراف این تالاب را درختان زیبایی احاطه کرده اند و در درون آن نیز گیاهان مختلف همانند نی زارها روییدند.

این تالاب در نزدیکی روستای تاریخی آسپاس قرار گرفته است.