تپه زاغه

تپه زاغه وسعتی در حدود ۲۰ هزار مترمربع دارد. این تپه تقریباً گرد و رأس آن کمتر از یک متر از سطح زمین‌های اطراف بالاتر است. در دشت قزوین تاکنون بیش از ۲ هزار محوطه باستان شناختی شناسایی شده که قدمت برخی از آنها به بیش از ۸ هزار سال می‌رسد.

در بررسی‌های اولیه این تپه، بقایای یکی از اولین اجتماعات کشاورزی به دست آمده که معرف یکی از مکان‌های اولیه اسقرار در ایران است. تاریخ تقریبی استقرار در زاغه به اواخر هزاره ششم قبل از میلاد برمی‌گردد و بعد از آن، این محل به کلی متروک شد و اهالی آن به مکانی دیگر مهاجرت کردند. ساکنان زاغه در حدود ۷۰۰۰ سال پیش، این روستا را ترک کردند و به محل دیگری رفتند.

این تپه باستانی در ۸ کیلومتری شمال شرق دهستان سگزآباد واقع است.

دانشگاه تهران بین سال‌های ۱۳۴۹ تا ۲۳۵۶ در قالب حفاری‌های دشت قزوین، تپه سگزآباد را حفاری کرد.

فصل بهار و تابستان، زمان مناسبی برای بازدید از تپه زاغه است.