دریاچه مهارلو

این دریاچه با ابعاد ۱۰×۶ در ۲۳ کیلومتری و وسعت ۲۵ هزار هکتاری جنوب شرقی شهر شیراز و در باختر دریاچه بختگان قرار گرفته‌ و وسعت آن 00 208 هکتار ( 20 هزار و 800 هکتار ) و با طول 35 کیلومتر است اگر چه در برخی گزارش های سازمان حفاظت محیط زیست، وسعت آن 21600 هکتار ذکر شده است. این تالاب در ارتفاع 1490 متر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد و عميق ترين نقطه آن در بهار به کمتر از يک متر می رسد ولی در برخی مناطق آن، در سال های پر آبی بویژه در محدوده چشمه های دائمی بخش غربی و شمالی،گودی آن تا 3 متر نیز گزارش شده است. با توجه به اقلیم منطقه و ساختار زمین شناسی و سنگ شناسی ارتفاعات مشرف به دریاچه مهارلو و بارندگی های شدید موردی سیل آسا، فرسایش های شدید آبی در این ارتفاعات کاملاً مشهود است.

برخی مطالعات انجام شده روی این دریاچه نشان از ته نشيني گسترده مواد ناشي از فرسايش های شدید آبخیز های ارتفاعات اطراف آن است که سبب كاهش ژرفاي تالاب بويژه در ناحيه غربي شده است. نظریات کارشناسی گویای آن است که در 50 سال گذشته ، حدود 50 سانتي متر به ته نشست هاي درياچه افزوده شده و به اعتقاد گروهي ازكارشناسان پيش بيني مي شود که اگر این روند ادامه یابد و کنترلی بر فرسایش آبخیز های آن اعمال نشود، در آينده با توجه به محدودیت عمق دریاچه مهارلو، این تالاب یکی از کارکرد های مهم خود یعنی کنترل سیلاب ها را از دست خواهد داد.

در سال ۱۳۸۵ خ. با تصویب هیأت وزیران، دریاچه مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقه نمونه گردشگری ایران برگزیده‌شده‌است. طی دوره‌ای در سال ۱۳۸۵ خ. پرواز بالگردها بر فراز این دریاچه ممنوع شد. در خشکسالی سال ۱۳۸۷/۲۰۰۸ حدود ۹۰ درصد دریاچه «مهارلو» خشک شد و از این دریاچه به غیر از نیزارها و تالاب‌های اقماری چیزی به‌جا نماند.

نام این دریاچه، برگرفته از نام روستای مهارلو از توابع شهرستان سروستان است که در مجاورت آن قرار گرفته است و بخش قدیمی روستای مهارلو در بخش ساحلی دریاچه واقع است.

تالاب توسط سه رودخانه " نوبه اى خشک" ، " حمزه" و " سروستان" و همچنين روان آب هاى کوه هاى مجاور تامین می شود. به علاوه چشمه های بزرگ و دائمی دریاچه نظیر " بارمیشور " و " آب پروران " از منابع تامین کننده آب تالاب مهارلو هستند که به ترتیب در منتهی الیه شمال غربی و در حاشیه شمالی آن واقع اند.

از گیاهان اطراف این تالاب می توان به گیاهان شور پسند نظیر Tamarix-Suaeda- salicornia اشاره داشت ولی در کنار ریز تالاب های " بارمیشو " و " آب پروران " که از آب شیرین برخوردار هستند ، پوشش گیاهی شامل Typha – Phragmites- Sedges- Chara است.

با توجه به وضعيت آب و هوايي استان فارس، فصل بهار مناسب ترين زمان براي بازديد از اين جاذبه است.

در پی این خشکسالی از جمعیت ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار قطعه‌ای پرنده فلامینگو در دریاچه مهارلو در سال ۱۳۸۷ خورشیدی تنها حدود ۵ هزار فلامینگو باقی ماند.