دشت سهرین

دشت سهرین با حدود 35 هزار هکتار وسعتی که دارد از جاذبه های طبیعی ارزشمند استان زنجان است.

این منطقه زیستگاه حیوانات و پرندگانی چون آهو، خرگوش، روباه، لاک‌پشت، چهار گونه مار و پرندگانی مانند انواع کرکس، عقاب طلایی، سهره، زنگوله بال و باقری قره می باشد. مهمترین گونه‌های گیاهی دشت سهرین نیز شامل پیچک ، تاتوره، گون، خارشتر، ریش‌بز، گز، درمنه‌دشتی، بومادران، بابونه، کاکوتی، کاروانکش، درمنه ، کلاه میرحسن، پولاف ،ختمی، زرشک، ارغوان، داغداغان، شیرین‌بیان، گلپر و بید می شوند.

این دشت جزء یکی از مهم ترین و ارزشمندترین دشت های استان زنجان است که می تواند در بخش اکوتوریسم پذیرای جذب و جلب گردشگران داخلی و خارجی باشد. دشت سهرین تنها مأمن و زیستگاه آخرین بازمانده آهوی ایرانی (Gazella subgutturosa ) در شمال غرب کشور محسوب می شود و طبق آخرین سرشماری‌ها 1450 راس آهو در این دشت زندگی می کنند.

وسعت زیاد، پوشش گیاهی و جانوری متنوع و آهوهای خاص و زیبای ایرانی که در فصل تابستان به دشت سهرین مهاجرت می کنند بر خاص بودن این جاذبه طبیعی می افزایند.

حیوانات این منطقه به طور پراکنده از خردادماه تا آذرماه هر سال در این دشت دیده می شوند، اما به علت توسعه راه ها، خطوط انتقال برق و گاز و توسعه شهرها و مراکز مسکونی، روند گذر آهوان را مختل و اثرات سوء خود را نمایان ساخت و لزوم حفاظت این منطقه اجتناب ناپذیر شد و در نهایت در بهمن 57 با مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در قالب بخشی از منطقه حفاظت شده سرخ آباد تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت.

فصل های بهار و تابستان، زمان مناسبی برای سفر به زنجان و بازدید از این جاذبه هستند.