عصارخانه حاج حسین صالحی

آثار به جا مانده از حيات اجتماعي در نقاط مختلف ايران، نشان از تاريخي پويا و مردمان سختكوش اين مرز و بوم داشته است. از مهمترين بناهايي كه نقشي اقتصادي- صنعتي در زماني نچندان دور داشته عصارخانه ها (كارخانه هاي روغن گيري) هستند. كارخانه هايي پيشرفته، كوچك با ساختار هاي پيچيده كه مويد ويژگي هاي اقتصادي ـ كشاورزي و صنعتي بوده و از طرفي داراي ساختار معماري جالب و در خور توجه بودند، غالب بناها امروزه به جهت اينكه كاربري خود را دست دادند، متروك شده و در حال ويراني و فراموشي هستند و امروزه مي توان با حفظ و احياء اينگونه بناها هويت هاي فرهنگي- محلي را حفظ نمود. همچنین، توجه گردشگران را در بازدید از آن جلب نمود. عصارخانه صالحي در شهر فرخشهر از توابع شهركرد مركز استان چهارمحال و بختياري، نمونه اي است كه علي رغم منسوخ شدن شيوه هاي قديمي روغن گيري، در همان شكل و فضا با وسايل برقي و جديد به انجام عمل و روغن گيري مي پردازد، بنايي كه هم به جهت معماري و هم به جهت موقعيت جغرافيايي و قابل توجه است.

بهتر است بدانید، ارزيابي و تحليل عصارخانه ها و مخصوصا عصارخانه فرخشهر، مي تواند بخش هايي از تاريخ اجتماعي و حتي اقتصادي ايران را روشن سازد.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان چهارمحال و بختیاری، فصل بهار و تابستان زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه است.

قدمت بنای این عصارخانه به تاریخ ۱۳۲۷ ه.ش. مربوط می شود.

از ویژگی های این جاذبه می توان به ثبت نام آن در تاریخ ۹ فروردین ۱۳۷۸ با شماره 2290 به عنوان یکی از آثار ملی ایران اشاره کرد.