مشخصات منطقه حفاظت شده ورجین
این منطقه در شمال شرق تهران واقع شده و از شمال با پارک ملی لار و از سمت شرق با منطقه حفاظت شده البرز مرکزی هم مرز است. منطقه حفاظت شده ورجین دارای سیمایی کوهستانی بوده و حداکثر ارتفاع آن در داخل منطقه ۳۹۳۰، حداقل آن ۱۵۶۰ و ارتفاع متوسط آن ۲۶۶۴ متر محاسبه گردیده است.
تاریخچه منطقه حفاظت شده ورجین
منطقه ورجین قبل از پیروزی انقلاب یکی از شکارگاههای سلطنتی بوده و به صورت قرق سلطنتی حفاظت می شده است. این منطقه پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۸ به سازمان حفاظت محیط زیست واگذار و در تاریخ ۱۳۶۱/۶/۲۱ بر اساس مصوبه شماره ۸۹ شورای عالی محیط زیست بعنوان منطقه حفاظت شده ورجین معرفی و با مساحت ۲۶۹۰۷ هکتار تحت مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران قرار گرفت.
ویژگیها منطقه حفاظت شده ورجین
به لحاظ جاذبه های اکوتوریستی این منطقه یکی از زیباترین و پرجاذبه ترین مناطق در کنار کلان شهر تهران به شمار می آید. آب و هوای دلنشین، گونه های گیاهی و جانوری غنی و زیبا، رودخانه های پر آب، چشمه ها و ارتفاعات سرسبز از جمله جاذبه ها و چشم اندازهای طبیعی این منطقه به شمار می روند.
سیمای عمومی منطقه حفاظت شده ورجین
چهره عمومی پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده ورجین را گندمیان و گون ها تشکیل می دهند و در محدوده جغرافیایی کمی از ارتفاعات جنوب غرب و غرب آن نیز تک درختهای ارس (سرو کوهی) و جامعه درختچه ای بادام تلخ (بادام کوهی) قابل مشاهده است.از نظر تنوع گونه های گیاهی این منطقه نسبتا غنی می باشد و گونه های گیاهی غالب منطقه گیاهان ارتفاع پسند و گیاهانی است که اغلب روی شیبی تند قابلیت استقرار دارند و از نظر حفظ ذخایر ژنتیکی دارای اهمیت خاصی می باشند. منطقه حفاظت شده ورجین در برگیرنده ۳۲ گونه از گیاهان انحصاری ایران است و از مهمترین گونه های گیاهی این منطقه می توان به موارد ذیل اشاره نمود. زرشک، گل گاوزبان، بومادران، درمنه کوهی، گل گندم، کنگر، شکر تیغال، شنگ بابویه، پیچک صحرائی، خاکشیر تلخ، ارمک (ریش بز)، پونه، مریم گلی، چای کوهی، لاله کوهی، جغجغک، ختمی و پنیرک.
امکانات ویژه منطقه حفاظت شده ورجین
محدوده امن منطقه حفاظت شده ورجین به دلیل شرایط خاص توپوگرافیک و آب و هوایی، پر تراکم ترین جمعیت قوچ و میش را دارا می باشد و می توان انواع زیر گونه های قوچ و میش در سطح استان تهران را در این منطقه مشاهده نمود. از حیات وحش شاخص حیات وحش منطقه حفاظت شده ورجین می توان به گونه های زیر اشاره نمود: قوچ و میش البرز مرکزی، کل و بز، پلنگ، خرس قهوه ای، گراز، گرگ، خرگوش، تشی، گربه وحشی، سیاه گوش، شغال، روباه، راسو، سمور، شنگ و کفتار / پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی همانند حواصیل، خوتکا، اردک سرسبز، آبچیلیک، کاکائی، پرندگان شکاری خانواده عقاب ها و شاهین ها، کبک دری، کبک معمولی و بلدرچین / لاک پشت مهمیزدار، مارآبی، مار آتشی، مار جعفری، گرگ مار، افعی پلنگی، گرزه مار، افعی البرزی و آگاما / قورباغه، وزغ و قورباغه درختی / ماهیها: قزل آلای خال قرمز، سیاه ماهی، عروس ماهی وزرده پر یا زردک.
سایر اطلاعات منطقه حفاظت شده ورجین
به لحاظ وضعیت اجتماعی و جوامع انسانی داخل منطقه حفاظت شده ورجین، بهرهبرداران روستایی معمولا از اواسط بهار تا اوایل مهرماه دامهای خود را در مراتع حریم روستاهای خویش نگهداری می کنند. این گروه از بهرهبرداران فاقد پروانه چرای انفرادی بوده و معمولا پروانه چرای دامهای این بهرهبرداران بصورت گروهی و یا به اسم شورای اسلامی روستا صادر شده است.
نکات منفی منطقه حفاظت شده ورجین
با توجه به اینکه منطقه ورجین یکی از ییلاقات استان بوده و دارای آب و هوایی مطبوع و خنک در ماه های گرم سال می باشد از گذشته مورد توجه شهرنشینان اطراف علی الخصوص تهرانی ها بوده که این امر مسائل و معضلات متعددی را برای منطقه به دنبال دارد.
منبع منطقه حفاظت شده ورجین
دیده بان محیط زیست، همشهری آنلاین، ویکیپدیا، بومگان