پل سنگی خضری دشت بیاض

در سمت چپ اين دهانه پل مانند فضاي ديگري وجود دارد که داراي فضاي وسيع و دهليزهاي فرعي متعدد است. تالار اوليه آن بسيار رفيع و حدود 8 متر ارتفاع دارد و سقف آن به شکل خرپشته اي است. در ابتداي اين تالار حوض نسبتا بزرگي وجود دارد که در حال حاضر تنها گوشه اي از آن نمايان است و بقيه قسمت هاي آن در زير توده هاي سنگ و خاک مدفون است، اين حوض از سنگ، آجر و ساروج ساخته شده و به احتمال قوي مربوط به دوره سلجوقي است چون در اين دوره فداييان اسماعيلي هر غار و قلعه اي را که دور از دسترس و براي سکونت مناسب بود را در اختيار گرفته و از آن استفاده مي کردند.

مردم محل آن را «غار پارس» مي نامند و بنا به گفته و باور آن ها در زمان زلزله مهيب خراسان در سال ١٣٤٧ شمسي، سقف گنبدي شكل غار فرو ريخته و قسمتي از آن به صورت يك تاق عظيم با تعادلي شكننده باقي مانده است.