کتیبه بکان جونقان

قدمت این کتیبه به دوران قاجاریه مربوط می شود و در فاصله ۵۰ کیلومتری شهرکرد و محلی به نام «تنگ سراب بکان» کشف شده است.

متن کتیبه بکان، شرح یک واقعه تاریخی است که در سال نهم سلطنت مظفرالدین شاه، خوانین بختیاری برای مصونیت از بیماری وبا، همراه خانواده‌ خود به سراب بکان که دره ای ییلاقی و مرتفع بود، مهاجرت کردند. به یاد قربانیان این بیماری، مشکلات و درماندگی‌هایی که برای آنها بوجود آمده بود، دستور حک این کتیبه صادر شد.

این کتیبه به شکل ایستاده قرار گرفته و متنی با ۱۵ سطر بر روی آن خودنمایی می‌کند. متن به شرح زیر است:

«هوالمعر در سال نهم جلوس اعلیحضرت مظفرالدین شاه قاجار خلد الله ملکه ناخوشی منحوس وبا در اکثر نقاط ایران سرایت نمود از طرف اصفهان سرایت به چهار محال نمود و به این تاریخ که اواسط میزانو غزه شعبان است، در قرا، میزدج و چهار محال شیوع دارد. خیابان اجل اکرم آقای حاجی علی قلی خان امیر کومال و حاجی خسرو خان سالار ارفع بختیاری مد ظلهما با عیال واطفال مدت یک ماه است که به جونقان کوچ کرده در سراب بکان نشسته اند.»

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان چهارمحال و بختیاری، فصل بهار و تابستان زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه است.

کتیبه بکان جونقان، کتیبه‌ای قدیمی و با ارزش است که در استان چهارمحال و بختیاری کشف شده است. ابعاد این کتیبه ۵۲ × ۱۰۳ سانتی متر بوده و شخصی به نام اسدا… (آقا اسدا…)، متنی به خط نستعلیق و در ۱۵ سطر بر روی آن حک کرده است.

متاسفانه، این کتیبه به اندازه سایر جاذبه‌های تاریخی استان چهارمحال بختیاری شناخته شده نیست و با وجود آن که پتانسیل لازم برای جذب گردشگر را دارد، آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.