اشکفت سلمان (نیایشگاه تاریشا)

اشکفت سلمان یا همان نیایشگاه تاریشا، در گذشته های دور پرستشگاه تریشا یکی از خدایان ایلامی بوده و با بازدید از این منطقه، شاهد سنگ نوشته ها، غار و چشمه ای معدنی که از دل کوه خارج می شود خواهید بود.

در اشکفت سلمان چهار نقش برجسته وجود دارد که دو تای آن داخل غار و دو تای دیگر در خارج از غار قرار دارند.

غار معبد تاریشا یکی از غارهای باستانی و ارزشمند ایران است که از دوره ایلام نو به یادگار مانده و سابقه حکاکی نگارکند های آن به حدود ۲۸۰۰سال پیش باز می گردد.

از ویژگی های خاص و منحصر به فرد این جاذبه، می توان به بزرگ‌ترین نوشته خط میخی که از دوره ایلامی و زمان شاهک ایلامی، شاه بومی آیاپیر یا آیاتمدر، در این غار وجود دارد، اشاره کرد. همچنین، در آن برای نخستین بار شاهد حضور مصور زن دوشادوش مرد خواهید بود که خود موضوع بسیار مهمی است.

اشکفت سلمان یا نیایشگاه تاریشا در ارتفاع ۳ متری از سطح زمین حجاری شده که هانی به تنهایی در حال انجام مراسم نیایش است و در پشت سر او در ۲۶ سطر کتیبه‌ای به خط میخی عیلامی خودنمایی می کند. در این نوشته ها، هانی در مورد خود و کارهایی که در سرزمین آیاپیر انجام داده‌، توضیح می‌دهد.

با توجه به وضعیت آب و هوایی خوزستان، فصل های بهار و زمستان زمان مناسبی برای بازدید از جاذبه های تاریخی و دیدنی این استان هستند.

نم بسیار و رشد درخت‌ها و درختچه‌ها و جلبک و کپک نقش‌برجسته‌های ایلامی «اشکف سلمان» شهر ایذه را بوضوح تهدید می‌کند. برای نمونه، در دومین نقش برجسته، از چهارنقش‌برجستهٔ بزرگ این گسترهٔ تاریخی، درست زیر پای «هانی» پادشاه بزرگ ایلامی، درختچه‌ای سبز شده و رو به رشد است.

در برخی از مواقع سال جریان آبی از بالای سنگ نگاره روی آن جاریست که باعث تغییر رنگ سنگ نگاره در محل پای «هانی» و همسر او شده است. (احتمالا بدلیل اسیدی یا قلیایی بودن آب) در صورت استمرار این شرایط نامساعد خطر متلاشی شدن سنگ نگاره بدلیل فرسایش و فروپاشی از درون بسیار بالاست. حداقل کار برای نگهداشت این میراث ارزشمند و بی نظیر چند هزارساله می توانست اقداماتی مانند: هدایت آب جاری با روش‌ کانال کشی، خشک کردن جلبک‌هاو پاک کردن کپک ها و جوهر های نوشتارها ی افراد ضد اجتماعی و نصب موانع برای پیشگیری از آسیب های بیشتر باشد.