قنات ابراهیم آباد

قنات ابراهیم آباد، سازه‌ای قدیمی در شهرستان اراک، استان مرکزی است. این قنات بگونه‌ای ساخته شده که تا امروز دوام آورده و شکل مخروطی و منحصر به فرد خود را حفظ کرده است.

بر اساس مستندات موجود قدمت قنات ابراهیم آباد، به قرن ششم و هفتم هجری قمری برمی‌گردد.

 این قنات در سال ۱۳۹۳ با شماره ۳۱۱۵۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این قنات مخروطی شکل است؛ یعنی هر چه چاه به سمت پایین می‌‌رود، بازتر می ‌شود. این قنات در دو بافت مارنی (شولاتی) و کنگلو (مرایی) یا به زبان محلی منطقه به صورت سِر (ser) ایجاد شده و با شیب ملایمی از مبداء به مظهر قنات می‌رسد. قنات ابراهیم‌آباد شامل یک رشته اصلی و دو رشته فرعی است که رشته‌های فرعی آن در منطقه به نام‌‌های رونا و قوشد خوانده می‌شوند.

در طول مسیر این قنات ۳۴۸ حلقه چاه برای هوادهی و جریان روان حرکت آب ایجاد شده که ۳۱۱ حلقه آن در شاخه اصلی، ۱۵ حلقه در رشته رونا و ۲۲ حلقه در رشته قوشد قرار دارد. دیواره‌‌های چاه، سنگ‌ چین شده و سنگ‌ها را با ملات کنار هم گذاشته‌‌اند. انتهای‏ میله چاه‌‏‌ها در سنگ حفر شده و دیواره‌‏‌ها همه آبزا است.

باتوجه به وضعیت آب و هوایی استان مرکزی، فصل بهار و تابستان بهترین زمان برای بازدید از این جاذبه است. بهتر است بدانید که قنات ابراهیم آباد بصورت ۲۴ ساعته باز است و در طول شبانه روز می‌توانید از آن بازدید کنید.

در نزدیکی این جاذبه تپه اشکانی، منطقه حفاظت شده هفتاد قله، کویر میقان و دره چکاب و لته قرار دارد که پیشنهاد می‌کنیم در سفر به اراک از این جاذبه‌ها نیز بازدید کنید.

رفتن به داخل این قنات، کار سختی است؛ از سال ۱۳۱۸تا ۱۳۷۸ (به مدت ۶۰ سال) فقط دو نفر از محلی‌ها توانسته‌اند به درون مادر چاه این قنات بروند.

این جاذبه دارای امکاناتی همچون دسترسی آسان به وسایل نقلیه، بوفه و پوشش شبکه است.

قنات ابراهیم آباد، نخستین اثر تاریخی استان مرکزی است که در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو جای گرفته است.