منطقه شکار ممنوع مل بلند

منطقه شکار ممنوع مل بلند، در شمار مناطق حفاظت شده و با ارزش ایران قرار می گیرد. منطقه کوهستان شامل بخش کوهستانی با ارتفاع بلندترین قله 2930 متر و بخش دشتی که اغلب به زراعت و باغداری اختصاص دارد. همچنین، اقلیم منطقه معتدل و دارای بارندگی متوسط 200 میلیمتر است.

این منطقه در تاریخ 15/12/75 به مدت سه سال به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد که آخرین تاریخ آگهی منطقه در تاریخ 15/7/86 است.

پوشش گیاهی عمدتا” درختان جنگلی و مرتعیم است و عمده ترین گونه های گیاهی منطقه شامل بنه، بادام وحشی، کلخنگ، کیالک، کیکم ،تنگس، انواع گون، آویشن، کما، ارژن، گیاهان مرتعی یکساله و چند ساله، ارس و سرو کوهی، پسته وحشی بنه، کلخنگ، بادام کوهی، تنگرس، ارژن، کیکم، گون و کنگر می شود.

از جمله پستانداران این منطقه می توان به مواردی چون کل و بز، قوچ ومیش، خرگوش، گراز، گرگ ،کفتار، روباه، شغال، تشی و پرندگانی چون سنگ چشم، زاغی، کبک، تیهو، گنجشک، دلیجه، چک چک کوهی، کمر کلی، سهره معمولی اشاره کرد.

وضعیت طبیعی این منطقه پوشش جنگلی نسبتاً خوبی در ارتفاعات و دامنه ها علی الخصوص دشت موک است و در فصل بهار مناظر بدیعی به چشم می خورد. همچنین، وجود چشمه بند بهمن کوار در یک سمت تنگ زنجیران و چهل چشمه و منطقه تفرجگاهی حنیفقان در حاشیه های آن اهمیت اکوتوریستی آن را دو چندان کرده است.

دو چشمه طبیعی در منطقه موجود است.

حضور عشایر، چرای بیرویه دام، وجود طرح های عمرانی، تخریب پوشش گیاهی جهت تصرف اراضی و استفاده غیر مجاز از چوب درختان از جمله تهدیدات منطقه به شمار می رود.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان فارس، فصل بهار و پاییز زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه است.

هنگام بازدید از این منطقه، کفش مخصوص طبیعت گردی، عینک ضدآفتاب، کرم ضدآفتاب، کلاه، آب آشامیدنی، خوراکی‌های لازم، کمک‌های اولیه و کیسه زباله همراه داشته باشید.