پناهگاه حیات وحش میاندشت

پناهگاه میاندشت، منطقه‌ای پراهمیت برای محیط زیست کشور است که در استان خراسان شمالی و شرق شهرستان جاجرم و در جنوب شهر سنخواست قرار دارد.

پناهگاه حیات وحش میاندشت، دارای اقلیم خشک و نیمه خشک  است؛ تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و خشک دارد و در تابستان حداقل دما ۳۵+ درجه سانتی‌گراد و در زمستان ۱۰- درجه سانتی‌گراد است. متوسط بارندگی این پناهگاه ۲۵۰ میلی‌لیتر است.

پوشش گیاهی این منطقه شامل بابونه سفید، خارشتر، کاکوتی، اشنیان، اسپند، گل جالیزی، درختچه‌های گز و طاق، شور، زنبق، درمنه، ریش بز، تاغ و ‌گون می‌شود. بیشتر این منطقه را گیاهان هالوفیت مانند گز و خار شتر و ریش بز و تاغ و ‌گون پوشانده است.

حیات وحش این منطقه نیز شامل روباه معمولی، خرگوش، آنقوت، هوبره، گوسفند وحشی، گرگ، گراز، طرلان، سارگپه پابلند، عقاب شاهی، دلیجه، انواع موش دوپا، سیاه‌گوش، گربه دشتی، گربه پالاس، پلنگ، کفتار راه‌راه، شغال، تشی، زرده ‌بر و خارپشت برانت است.

باتوجه به وضعیت آب هوایی استان خراسان شمالی بهار و تابستان بهترین زمان برای بازدید از این جاذبه است.

در منطقه میان‌دشت، مرکز تحقیقات یوزپلنگ آسیایی وجود دارد که از سال ۱۳۸۸ شروع به فعالیت کرده است. یوزی جوان به نام کوشکی (متولد ۱۳۸۵ یا ۱۳۸۶) در این مرکز تحقیقاتی در یک مکان فنس‌کشی با وسعت ۱۲ هکتار نگه‌داری می‌شود. غذای اصلی این حیوان خرگوش‌های زنده طبیعت است.

خوشبختانه پناهگاه حیات‌وحش میاندشت در سال ۱۳۵۲ توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به حفاظت گرفته شد.